Prowadzenie działalności gospodarczej jest w dzisiejszych czasach nierozerwalnie związane z koniecznością wykorzystywania samochodów, w tym również osobowych, dla potrzeb firmowych. Zdarza się jednak, że sytuacja zmusza przedsiębiorcę do wynajmu takiego pojazdu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, zachowania bądź zabezpieczenia jego źródła ?z wyjątkiem tych, które zostały wymienione w art. 23 tej ustawy. Z kolei art. 23 ust. 1 ?pkt 46 ustawy o PIT stanowi, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów (z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 36 dotyczącego wydatków ponoszonych na rzecz pracowników w związku z używaniem przez nich samochodów) z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także będącego własnością osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą ?z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Analogiczne rozwiąza?nie przewiduje ustawa o CIT ?w art. 15 ust. 1 oraz w art. 16 ust. 1 pkt 51. Za koszty uzyskania przychodów z tytułu używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych uznaje się więc wyłącznie wydatki mieszczące się w granicach limitu wyznaczonego prowadzoną przez podatnika ewidencją przebiegu pojazdu, czyli tzw. kilometrówką. Jak zatem należy rozliczyć opłaty za wynajem samochodu osobowego na potrzeby firmy? Czy opłata ta powinna być rozliczana w zakresie kosztów uzyskania przychodów na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu, a więc limitowana jako koszt podatkowy zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT (art. 16 ust. 1 ?pkt 51 ustawy o CIT)?

Opłatę za wynajem takiego pojazdu trudno identyfikować jako koszt związany z używaniem samochodu. Jest to raczej wydatek poniesiony ?w celu możliwości pozyskania samochodu, który dopiero ?w efekcie wynajmu jest używany. I właśnie na taką kwalifikację wskazała Izba Skarbowa ?w Poznaniu w interpretacji ?z 16 kwietnia 2014 r. (ILPB1/415-102/14-2/AA). Izba stwierdziła, że opłata z tytułu wynajmu samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w zakresie kosztów uzyskania przychodów nie podlega ograniczeniu limitem wynikającym z prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. Pogląd taki znalazł potwierdzenie także ?w wyroku WSA w Szczecinie ?z 22 stycznia 2014 r. (I SA/Sz 1090/13).

Warto jednak zauważyć, że w przeszłości analizowane zagadnienie wzbudzało kontrowersje skutkujące rozbieżnymi stanowiskami zarówno organów podatkowych, jak ?i sądów administracyjnych. ?W końcu jednak minister finansów wydał 20 listopada 2013 r. interpretację ogólną (DD2/?033/55/MWJ/13/RD-111005), w której jednoznacznie wskazał, że opłata za wynajem samochodu osobowego zarówno na gruncie PIT, jak i CIT powinna być zaliczana w ciężar kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych. Oznacza to, że jako koszt podatkowy nie jest ona ograniczana limitem wynikającym ?z prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. Limit ten odnosi się natomiast do innych wydatków związanych ?z używaniem wynajętego samochodu osobowego, przykładowo do wydatków na nabycie paliwa, opłat za przejazdy autostradami czy też opłat parkingowych.

Marek Piotrowski – doradca podatkowy