Sprzedaję odzież w zadaszonym pasażu handlowym. Mam podpisaną umowę użyczenia stoiska, za które użyczający uiszcza podatek od nieruchomości. Asortyment reklamuję przed wejściem do pasażu na prywatnej, a nie gminnej działce. Burmistrz naliczył mi także opłatę targową od terenu przeznaczonego na ekspozycję towaru. Uważam, że powinnam być zwolniona od obowiązku jej zapłaty, ponieważ właściciel płaci podatek od nieruchomości. Czy w tej sytuacji może być naliczona opłata?
– pyta czytelniczka.
Tak,
ponieważ opłata targowa jest pobierana bez względu na to, gdzie prowadzony jest handel. Także wtedy, gdy odbywa się on na działce prywatnej. Czytelniczka nie jest zwolniona z obowiązku uiszczenia opłaty na podstawie art. 16 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: „u.p.o.l."). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od opłaty targowej osoby, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.
Czytelniczce miejsce zostało użyczone. Nie jest ona więc płatnikiem podatku od nieruchomości. Zwolnienie nie dotyczy zatem sprzedawców handlujących na targowisku, lecz niebędących równocześnie podatnikami podatku od nieruchomości. Ponadto obowiązuje zasada, że na podstawie art. 16 u.p.o.l. zwalnia się od opłaty targowej osoby dokonujące sprzedaży na targowiskach, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach. Przepis ten nie ma więc zastosowania do osób, które są wprawdzie podatnikami podatku od nieruchomości, ale sprzedają towar poza miejscem, od którego płacą ten podatek. Opłata targowa dotyczy wówczas tylko powierzchni nieobjętej tym podatkiem (wyrok NSA z 12 kwietnia 1994 r., sygn. akt SA/Wr 26/94).
W sprawie zasadnicze znaczenie ma także wyjaśnienie terminu „targowisko". Za takie uznaje się wszelkie miejsca, ?w których prowadzony jest handel. Zdaniem szczecińskiego sądu administracyjnego wyrażonym w wyroku z 30 października 2013 r. (sygn. akt: I SA/Sz 445/13) pobieranie opłaty targowej jest związane z prowadzeniem handlu, tj. sprzedaży lub chociażby złożeniem oferty. Ekspozycję towaru uznać należy za ofertę. Doświadczenie życiowe wskazuje bowiem, że towar wystawiony przed miejscem sprzedaży jest oferowany do nabycia na równi z towarem znajdującym się na targowisku (por. wyrok WSA w Łodzi z 17 maja 2012 r., sygn. akt: I SA/Łd 491/12).
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 grudnia 1994 r. (sygn. akt ARN 66/93) wskazał, że nie ma większego znaczenia, w jakim miejscu prowadzona jest sprzedaż oraz czy ma ona charakter stały, czy okazjonalny. Jeżeli bowiem o pobieraniu opłaty targowej decyduje sprzedaż towaru, uprawnione jest jej pobieranie również za prowadzenie sprzedaży poza miejscami do tego wyznaczonymi. Z orzecznictwa NSA wynika, że bez znaczenia dla uiszczania opłat targowych jest to, czy handel jest prowadzony na gruntach państwowych, komunalnych czy prywatnych (por. wyrok z 27 sierpnia 1993 r., sygn. akt SA/P 1136/93). W takim rozumieniu targowiskiem jest m.in. hala targowa, dom handlowy, plac, chodnik, pas przydrożny, byleby w tych miejscach prowadzono sprzedaż.
podstawa prawna: art. 15, art. 16 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm.)
