Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 21 sierpnia 2013 r. (IBPBII/1/ 415-566/13/AA).

Spółka zamierzała, w charakterze ubezpieczającego, zawrzeć umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, której podlegali: sama spółka, osoby pełniące funkcję członków jej organów, a także partnerzy życiowi, spadkobiercy, przedstawiciele prawni i cesjonariusze tych osób. Celem zawarcia umowy było zapewnienie ochrony spółki przed błędnymi decyzjami osób pełniących funkcję jej organów.

Podmioty (osoby) objęte ochroną ubezpieczeniową wymienione były w umowie bezimiennie, zaś ich katalog miał charakter otwarty. W związku z rotacyjnym charakterem funkcji zarządczych, spółka wskazała, że krąg osób objętych ubezpieczeniem w momencie zawarcia umowy nie będzie tożsamy z tym, który będzie w momencie ewentualnej wypłaty sumy ubezpieczeniowej. Jedynym stałym podmiotem objętym ochroną będzie zatem sama spółka.

Spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy kwota składki ubezpieczeniowej będzie dla osób objętych ubezpieczeniem przychodem opodatkowanym PIT, bez względu na to czy miały status osoby ubezpieczonej w dacie zapłaty składki, czy uzyskały ten status w późniejszym czasie.

Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że w jej opinii przychód nie powstanie ze względu na brak możliwości identyfikacji wszystkich ubezpieczonych w momencie zawarcia umowy i opłaty składki. Spółka wskazała ponadto, że nie ma możliwości ustalenia ewentualnego przychodu w konkretnej wysokości ze względu na ryczałtowy sposób określenia składki.

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Wskazał, że na dzień zapłaty składki nie można jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności. Składka opłacona przez spółkę z tytułu zawarcia ubezpieczenia nie będzie zatem stanowić przychodu w rozumieniu ustawy o PIT dla wszystkich osób, które uzyskały status osoby ubezpieczonej. Przy czym, nie ma znaczenia czy osoby te miały status osoby ubezpieczonej w dacie zapłaty składki, czy też uzyskały ten status w późniejszym czasie. Tym samym, po stronie spółki nie powstanie obowiązek obliczenia i poboru podatku.

Komentarz eksperta

Aleksandra Bembnista starsza konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Z tezą interpretacji wydanej przez IS w Katowicach należy się zgodzić. Jednocześnie warto dodać, że jest ona przejawem swoistej „odwilży", która nastała po wielu niekorzystnych interpretacjach i orzeczeniach wydanych krótko po wydaniu przez pełny skład Izby Finansowej NSA uchwały w sprawie tzw. pakietów medycznych (uchwała z 24 października 2011 r., II FPS 7/10). Ta niekorzystna linia orzecznicza sprowadzała się do tendencji opodatkowania każdego rodzaju świadczenia, które pracodawca stawia do dyspozycji pracownika, czasem nawet niezależnie od tego, czy pracownik z tego świadczenia skorzystał. Tymczasem ani przepisy prawa, ani uzasadnienie wspomnianej uchwały nie dają podstaw do takiego traktowania tzw. świadczeń pracowniczych pod względem podatkowym.

Przenosząc rozważania na grunt tematyki podatkowych konsekwencji opłacenia przez spółkę składki ubezpieczeniowej z tytułu objęcia ochroną ubezpieczeniową członków jej zarządu, trzeba wskazać, że rację ma organ podatkowy w zakresie braku powstania przychodu po stronie osób ubezpieczonych. Świadczenia oferowane pracownikowi w naturze podlegają bowiem opodatkowaniu tylko w sytuacji, gdy zostaną faktycznie otrzymane. W sprawie będącej przedmiotem interpretacji, przypisanie przychodu w konkretnej wysokości (co jest niezbędne dla określenia wartości otrzymanego przez pracownika świadczenia) nie jest możliwe z dwóch powodów: ryczałtowego określenia wysokości składki oraz braku imiennego wskazania osób ubezpieczonych ze względu na powiązanie ochrony ubezpieczeniowej z pełnioną funkcją. Oznacza to, że dla określenia konsekwencji podatkowych opłacenia przez spółkę składki na polisę OC kluczowy jest sposób skonstruowania umowy ubezpieczenia.

Pogląd ten znajduje odzwierciedlenie w coraz większej liczbie wydanych ostatnio interpretacji indywidualnych. Chodzi np. o interpretacje Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 maja 2013 r. (ITPB2/415-231/13/MU) oraz z 27 lutego 2013 r. (ITPB2/415-1090/12/RS), interpretacje Izby Skarbowej w Warszawie z 19 lutego 2013 r. (IPPB2/415-1114/12-2/EL) oraz z 10 lipca 2013 r. (IPPB4/415-335/13-2/JK4). Ten kierunek wykładni należy ocenić pozytywnie i liczyć na jego kontynuację w przyszłości.