Tak uznała Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 16 listopada 2012 r. (IPPB5/ 423-763/12-4/RS).
Spółka planuje urządzać na podstawie stosownego zezwolenia loterie audioteksowe w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Ich uczestnicy będą nabywali określone w regulaminie produkty, po czym dokonają rejestracji swojego zgłoszenia w loterii za pomocą wiadomości tekstowej SMS, zawierającej numer paragonu potwierdzający nabycie wskazanego produktu.
Usługi SMS niezbędne do przeprowadzenia loterii audioteksowej będą obsługiwane i realizowane przez podmiot współpracujący z operatorami sieci komórkowych oraz innymi podmiotami kooperującymi z tymi operatorami (przez agregatora).
Przychodem spółki z organizacji loterii audioteksowych będzie przychód z tytułu generowania ruchu SMS na numerze wskazanym przez agregatora, pomniejszony o koszty potrącone przez operatorów telekomunikacyjnych związane z połączeniami SMS oraz kwoty uwzględniające całość funkcji pełnionych przez agregatora.
Ponadto, spółka może osiągać przychody z tytułu dodatkowych usług związanych z organizowaniem loterii, np. promocyjnych, reklamowych itp. Zdaniem spółki, fakt opodatkowania przychodu spółki jako organizatora loterii audioteksowej podatkiem od gier oraz CIT jest niedopuszczalnym podwójnym opodatkowaniem.
Izba skarbowa uznała stanowisko spółki za nieprawidłowe i wskazała, że wszystkie wskazane przez spółkę przychody będą podlegały CIT. Przedmiotowe przychody nie zostały bowiem wymienione w zamkniętym katalogu wyłączeń zawartym w art. 2 ust. 1 ustawy o CIT.
Z drugiej strony, ustawa o grach hazardowych nie zawiera postanowień wyłączających analizowaną działalność z opodatkowania innymi podatkami. Ponadto, opodatkowanie działalności w zakresie organizowania loterii audioteksowych nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w CIT.
Organ wskazał przy tym na analogiczne sytuacje na gruncie VAT. Opodatkowanie prowadzonej działalności gospodarczej tym podatkiem nie wyklucza, że uzyskiwane przychody będą podlegały także regulacjom ustawy o CIT. Przy czym ustawa o CIT nie zawiera regulacji podobnych do tych zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT, który zwalnia z VAT wskazaną w nim działalność w zakresie gier hazardowych, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od gier na podstawie odrębnej ustawy.
Joanna Prokurat v doradca podatkowy, menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Joanna Prokurat, doradca podatkowy, menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Podstawą systemu podatkowego jest m.in. zasada jednokrotności opodatkowania. Przewiduje ona, że dany przedmiot opodatkowania powinien rodzić tylko jedno zobowiązanie podatkowe. Ocena prawidłowości komentowanej interpretacji wymaga ustalenia, czy narusza ona tę zasadę.
Podatek od gier i CIT należą do odrębnych kategorii podatków i obciążają inne podmioty. O ile pierwszy z nich jest podatkiem pośrednim ponoszonym przez konsumenta, o tyle CIT jest typowym podatkiem pomniejszającym bezpośrednio dochody dostawcy. W konsekwencji, inny jest przedmiot opodatkowania każdego z tych podatków.
Podwójnego opodatkowania nie kreuje w szczególności fakt skorelowania przychodu organizatora loterii audioteksowej z przychodem opodatkowanym CIT. Wynika to z zastosowania wykładni systemowej zewnętrznej i poszukiwania znaczenia niezdefiniowanego w ustawie o grach hazardowych pojęcia przychodu w innych aktach normatywnych należących do tej samej gałęzi prawa (prawa podatkowego).
Przychód podatkowy służy jedynie określeniu podstawy opodatkowania podatkiem od gier (podobnie jak wartość początkowa budowli ustalona dla celów CIT stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości w przypadku budowli), nie definiując jednak samego przedmiotu opodatkowania tym podatkiem.
Nie oznacza również tożsamości podstawy opodatkowania obydwoma tymi podatkami. Ponadto, art. 73 pkt 2 ustawy o grach hazardowych wprost wskazuje, że podstawą opodatkowania podatkiem od gier w loterii audioteksowej jest przychód organizatora uzyskany z tej loterii. Nie jest to zatem dowolny przychód jakkolwiek związany z loterią, lecz tylko wygenerowany działalnością loterii jako takiej.
Na gruncie CIT podstawą opodatkowania jest z kolei zasadniczo nie przychód (z wyjątkami), lecz dochód. Jednocześnie, przychód podatkowy wpływający na wysokość opodatkowania CIT powiększają wszelkie otrzymane pieniądze czy wartości pieniężne, czyli jak wskazał organ, zarówno przychody z tytułu generowanego ruchu SMS, jak i dodatkowych świadczeń. Opodatkowaniu podatkiem od gier powinien natomiast podlegać wyłącznie przychód osiągany z generowania ruchu SMS.
Niezależnie od tego, podatek od gier jest kosztem uzyskania przychodów, pomniejszającym podstawę opodatkowania CIT, co przynajmniej częściowo niweluje skutki podlegania organizatora loterii audioteksowych opodatkowaniu podatkiem od gier i CIT.
Wreszcie, nie należy zapominać o celu, jaki przyświecał prawodawcy ustanawiającemu podatek od gier, tj. dodatkowe obciążenie podmiotów prowadzących działalność w zakresie społecznie niepożądanych i potencjalnie wysokodochodowych dziedzin, w tym gier hazardowych.
Wskazane przez organ argumenty oparte na wykładni przepisów należy również uznać za prawidłowe. Tym samym, interpretacja nie narusza prawa i powinna zostać oceniona pozytywnie.
