Potwierdziła to Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 13 czerwca 2011 r. (IPPB1/415-260/11-2/KS). Z pytaniem o możliwość zaliczenia ponoszonych wydatków do kosztów podatkowych wystąpił podatnik, który w związku z wykonywaną działalnością kurierską wynajął część lokalu mieszkalnego.

Lokal ten służy głównie jako jego biuro, w którym planuje podejmowanie i rozwożenie przesyłek. W przypadku zakończenia usług późną porą często, ze względu na znaczną odległość od domu i planowaną pracę następnego dnia, korzysta z lokalu jako miejsca noclegu. Podatnik spytał, czy płacony czynsz za korzystanie z jednego pokoju może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Izba się na to zgodziła. Stwierdziła, że ustawa o PIT nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Przyjmuje się zatem, że kosztami są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Przypomniała jednak, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

W sytuacji, gdy podatnik posiada stałe miejsce zamieszkania w innej miejscowości niż miejscowość, w której wynajmuje lokal mieszkalny lub jego część, wydatki jakie ponosi na czasowy wynajem części lokalu mieszkalnego w związku ze świadczonymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługami dotyczącymi prowadzenia działalności transportowej i kurierskiej, mogą w okresie świadczenia tych usług być uznawane za koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem izby nie ma wątpliwości, że podatnik wykazał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami w postaci zapłaconego czynszu a uzyskiwaniem przychodów ze źródła przychodów.

Izba zwróciła jednak uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wydatków związanych z pobytem poza miejscem zamieszkania, uzależnionego od rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych. Zgromadzone dokumenty nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do faktury lub rachunku wystawionego przez właściciela lokalu, od którego podatnik wynajął część lokalu mieszkalnego, bądź też innych dokumentów stwierdzających jedynie wysokość poniesionych z tego tytułu wydatków.

Niezbędne jest również posiadanie dowodów świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach transportowych i kurierskich, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.