Tak orzekł WSA w Poznaniu 20 września 2012 r. (I SA/Po 544/12).
Podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji, w której wskazał, że sprzedaje skóry z norek na aukcji w Danii. Towar jest odbierany od niego przez przedstawiciela kontrahenta duńskiego (organizatora aukcji) i wywożony do Danii. Wystawiana jest faktura pro forma, a podatnik nie wie, kiedy i za jaką cenę towar zostanie sprzedany.
Podmiot zadający pytanie nie jest w Danii podatnikiem podatku od wartości dodanej. Podatnikiem jest na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych duński kontrahent, który nie ma na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.
Do czasu sprzedaży właścicielem towarów jest podatnik. Po aukcji dowiaduje się o ilości i cenie sprzedanych towarów, nie wie jednak, kto jest nabywcą i z jakiego kraju pochodzi. Duński kontrahent swoje wynagrodzenie potrąca z przelewanej polskiemu podatnikowi kwoty, jaką uzyskuje z tytułu sprzedanych na aukcji towarów.
Pomiędzy podatnikiem a kontrahentem z Danii nie została podpisana umowa. Polski podatnik spytał, jaką stawkę VAT ma stosować w stosunku do opisanego przemieszczenia własnych towarów oraz jak ma wypełnić dane kontrahenta w informacji podsumowującej. Uważa, że do tej transakcji może zastosować stawkę 0 proc. VAT i może podać własne dane, w tym NIP.
Organ podatkowy nie zgodził się z tym stanowiskiem. W jego ocenie polski podatnik nie może zastosować stawki 0 proc., ponieważ nie jest zarejestrowanym podatnikiem w Danii, w konsekwencji nie składa informacji podsumowujących.
Sprawa trafiła do WSA, który uchylił interpretację. Sąd uznał, że w sprawie w ogóle nie dojdzie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Podatnik jest właścicielem towarów aż do momentu ich sprzedaży, na terenie Danii nie ma swojego przedsiębiorstwa, a towary nie służą działalności gospodarczej podatnika na terenie Danii. Warunki do uznania transakcji za WDT, określone w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, nie zostały spełnione.
—Klaudia Kurzawińska współpracowniczka Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Anna Kubala doradca podatkowy, starsza konsultantka w Deloitte Doradztwo Podatkowe (biuro w Katowicach
Komentuje Anna Kubala, doradca podatkowy, starsza konsultantka w Deloitte Doradztwo Podatkowe (biuro w Katowicach)
Komentowany wyrok, mimo że korzystny dla podatnika, może budzić wątpliwości. Przedmiot sporu sprowadzał się do zastosowania stawki 0 proc. dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów własnych. WSA uznał, że transakcja taka nie miała miejsca, ponieważ towary nie służą działalności gospodarczej podatnika.
Jak wynika z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, warunkiem wystąpienia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów własnych jest m.in. przeznaczenie ich do działalności gospodarczej podatnika. Nie budzi wątpliwości, że działalność handlowa (planowana sprzedaż na terytorium innego kraju członkowskiego) może być uznana za taką działalność.
WSA wskazał, że skarżący pozostaje właścicielem towarów aż do momentu ich sprzedaży na terytorium Danii. Należy zauważyć, że cechą przemieszczenia własnego towarów uznawanego za dostawę wewnątrzwspólnotową jest właśnie (w odróżnieniu od tradycyjnej dostawy wewnątrzwspólnotowej) brak dostawy (przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel), w wykonaniu której nastąpić ma przemieszczenie.
Argument, że na moment przemieszczenia nie była znana ilość towarów, które zostaną sprzedane, również nie powinien mieć znaczenia. Wydaje się, że samo przeznaczenie do działalności handlowej powinno być wystarczające dla uznania, że towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Dodatkowo fakt późniejszej sprzedaży na terytorium Danii, bądź jej niewystąpienie, świadczy raczej o elemencie ryzyka, które jest nieodzowną częścią działalności gospodarczej.
Przesłanki, którymi kierował się sąd, będą znane dopiero po opublikowaniu pisemnego uzasadnienia wyroku.
Być może decydujący dla sądu był fakt, że towary w Polsce odbierane były przez duńskiego pośrednika, obsługą całej transakcji na terytorium Danii zajmował się ów pośrednik prowadzący aukcję, a podatnik nie znał nabywców jego towarów.
W związku z uznaniem, że transakcja nie będzie spełniała warunków wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów własnych, WSA nie zajął niestety stanowiska, czy dla zastosowania stawki 0 proc. przy takim przemieszczeniu konieczna jest rejestracja dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju, do którego następuje przemieszczenie.
Stanowisko takie zajmowane było niejednokrotnie przez organy podatkowe w oparciu o art. 42 ust. 14 ustawy o VAT, który do takiej dostawy przewiduje odpowiednie zastosowanie przepisów warunkujących zastosowanie stawki 0 proc. przy tradycyjnej WDT.
