Jednym z warunków, jakie trzeba spełnić, aby móc korzystać ze zwolnienia z podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT, jest konieczność wynajmowania pokoi osobom przebywającym na wypoczynku. Wtedy od uzyskanych zysków podatku można nie płacić wcale. Zdarza się jednak, że podatnik te same pokoje wynajmuje również osobom, które przebywają w podróży służbowej.
Powinien wtedy od uzyskanych dochodów zapłacić podatek (nawet gdy wynajmuje nie więcej niż pięć pokoi). Rozliczy się według skali podatkowej. Do tego rodzaju dochodów może jednak wybrać, jako formę opodatkowania, ryczałt ewidencjonowany ze stawką 8,5 proc. To dużo korzystniejsze niż płacenie podatku według stawek ze skali (przy pięciu pokojach zapewne będzie to stawka 18 proc., trudno bowiem oczekiwać, że uzyskane w ten sposób dochody przekroczą 85 tys. zł, a wtedy podatek wyniósłby już 32 proc.).
Przy czym, jak wynika z ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (DzU nr 144, poz. 930 ze zm.), ryczałt mogą opłacać osoby fizyczne osiągające przychody z umowy najmu, jeżeli nie jest ona zawierana w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Konieczne jest też dopełnienie formalności.
Chodzi o złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w tej formie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika. Składa się je nie później niż do 20 stycznia roku podatkowego, chyba że podatnik dopiero w trakcie roku decyduje się na najem – wtedy składa się je nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 4 maja 2012 r. (IPTPB1/415-105/ 12-2/MD).
Podatnik w jednym z budynków mieszkalnych wyodrębnił trzy pokoje z przeznaczeniem na kwaterę agroturystyczną. Podatku nie płacił, bo spełnił warunki uprawniające go do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT. Ponieważ kwaterami agroturystycznymi interesowały się firmy (chciały zamawiać noclegi dla swoich pracowników), podatnik wiedział, że nie spełni jednego z warunków koniecznych do skorzystania ze zwolnienia podatkowego (nie będzie bowiem wynajmował kwater osobom przebywającym na wypoczynku).
Zdecydował więc, że do tych zysków wybierze ryczałt ewidencjonowany. Nie był jednak pewien, czy może stosować jednocześnie obie formy opodatkowania do zysków z wynajmu tych samych pokoi (i różnie je rozliczać w zależności od tego, komu je wynajmuje).
Izba skarbowa zgodziła się na to. Stwierdziła, że nie ma przeszkód, aby do przychodu uzyskanego z wynajmu pokoi osobom przebywającym na wypoczynku podatnik zastosował zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT (jeśli wynajmuje ich nie więcej niż pięć i znajdują się one w budynkach mieszkalnych, położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym), natomiast w stosunku do przychodów uzyskiwanych z najmu tych samych pokoi gościnnych pozostałym osobom stosował zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych ze stawką 8,5 proc.
Izba podkreśliła jednak, że w takim przypadku podatnik powinien prowadzić oddzielne ewidencje, które pozwalają na wyodrębnienie uzyskiwanych przychodów z wynajmu pokoi gościnnych osobom przebywającym na wypoczynku oraz pracownikom firm, z którymi podpisał umowy najmu prywatnego.
