Co ze stratą po utracie zezwolenia na działalność strefową

Tak orzekł WSA we Wrocławiu 23 lutego 2012 r.  (I SA/Wr 1723/11).

Spółka, prowadząc działalność w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE), poniosła stratę i nie skorzystała z przysługującego jej zwolnienia. Na skutek niespełnienia warunków dotyczących zatrudnienia cofnięto jej zezwolenie na działalność w SSE. Zapytała, czy w związku z cofnięciem zezwolenia i obowiązkiem zapłaty CIT za cały okres korzystania ze zwolnienia może uwzględnić stratę powstałą w związku z działalnością na terenie SSE przy ustalaniu dochodu za następne lata podatkowe. W opinii spółki tak, ponieważ po utracie zezwolenia przychody i koszty dotyczą działalności opodatkowanej. W celu ustalenia podstawy opodatkowania należy sięgnąć do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, który wprowadza definicję straty podatkowej.

Organ uznał, że strata poniesiona w wyniku prowadzenia działalności na terenie SSE nie jest stratą podatkową w rozumieniu art. 7, a stratą ekonomiczną. Skutków cofnięcia zezwolenia nie można rozpatrywać tak, jakby spółka nie korzystała w ogóle ze zwolnienia w SSE. Art. 17 ust. 5 i ust. 6 ustawy o CIT jest jedynym przepisem, który reguluje skutki cofnięcia zezwolenia na działalność w SSE i nie zawiera on prawa do odliczenia strat wygenerowanych na działalności zwolnionej od dochodu opodatkowanego po cofnięciu zezwolenia.

Sąd stwierdził, że przyjęcie, iż strata osiągnięta w okresie prowadzenia działalności w SSE podlega rozliczeniu w dalszych latach podatkowych, wymagałoby specjalnej podstawy ustawowej, bowiem nie sposób zastosować tu wprost reguły, zgodnie z którą stratę można rozliczyć w ciągu kolejnych pięciu lat. Skutki określone w art. 17 ust. 5 i ust. 6 ustawy o CIT nie są skutkami ex tunc – podatnik nie rozlicza podatku na zasadzie zaległości podatkowej. Dochód uzyskany w każdym okresie uwzględnia w rozliczeniu bieżącym.

—Aneta Winiarska, współpracowniczka Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Komentarz eksperta

Karolina Kruś

|

doradca podatkowy, menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro we Wrocławiu)

Powołany wyrok WSA we Wrocławiu jest zgodny z ostatnio przyjętą przez organy podatkowe interpretacją skutków podatkowych cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE w przypadku, gdy w okresie obowiązywania zezwolenia przedsiębiorca wygenerował stratę z działalności strefowej.

Procedura cofnięcia zezwolenia została uregulowana w art. 16 ust. 4–6  w związku z art.19 ust. 2 ustawy o SSE. Zasadniczo możliwość taką ma minister właściwy do spraw gospodarki, gdy przedsiębiorca nie realizuje warunków prowadzenia działalności na terenie SSE, określonych w udzielonym mu zezwoleniu. Od momentu cofnięcia zezwolenie traci ważność, a w konsekwencji przedsiębiorca nie może korzystać z dalszego zwolnienia z podatku dochodów z działalności strefowej. Jednocześnie, w razie cofnięcia zezwolenia, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Jak słusznie wskazał WSA we Wrocławiu, potwierdzając stanowisko Izby Skarbowej w Poznaniu, kwota podatku, której podatnik nie był obowiązany uiścić w związku z korzystaniem ze zwolnienia, nie jest w tym przypadku zaległością podatkową. Zasadniczo podlega ona zapłacie poprzez uwzględnienie dodatkowej kwoty dochodów w bieżącym rozliczeniu podatkowym (art. 17 ust. 6 ustawy o CIT).

Należy jednak zauważyć, że w razie opodatkowania dochodu z działalności strefowej powstałego w minionym okresie, zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy o CIT, przychody i koszty wygenerowane przez przedsiębiorcę strefowego w okresie obowiązywania zezwolenia przestają dotyczyć źródła zwolnionego z opodatkowania, o którym mowa w art. 7 ust. 4 w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT. Zatem stratę powstałą przed cofnięciem zezwolenia można uznać za stratę podatkową, która podlega rozliczeniu na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT. W związku z tym z tezą zaprezentowaną przez WSA we Wrocławiu można polemizować.

Przepisy ustawy o CIT nie zawierają również bezpośredniego zakazu rozliczenia straty poniesionej w czasie obowiązywania zezwolenia w okresie po jego cofnięciu, a zatem można wykazać, że strata taka mogłaby pomniejszyć bieżące dochody podatnika. Organy podatkowe w przeszłości wielokrotnie potwierdzały, że strata poniesiona na działalności strefowej przed cofnięciem zezwolenia podlega rozliczeniu w okresie po cofnięciu zezwolenia, na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT (tj. w szczególności, o ile nie upłynął pięcioletni okres od końca roku podatkowego, w którym strata taka powstała).

Rozstrzygnięcie WSA we Wrocławiu może istotnie przyczynić się do kontynuacji niekorzystnej dla podatników linii interpretacyjnej.

Jest to kolejny obszar z zakresu opodatkowania firm prowadzących działalności na terenie SSE, który nie został jednoznacznie uregulowany przez ustawodawcę, co prowadzi do powstania rozbieżności interpretacyjnych oraz zwiększa niepewność prawną przedsiębiorców strefowych.

Eksperci z firmy doradczej Deloitte komentują wybrane wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawach podatkowych