A to dlatego, że regulacja, która na to pozwala, jest od kilku lat przepisem martwym.

Zgodnie z art. 16k ust. 2 ustawy o CIT podatnicy wykorzystujący środki trwałe w zakładzie położonym na obszarze gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym lub gminy zagrożonej recesją i degradacją społeczną mogą podwyższyć stawki amortyzacyjne określone w wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0. Dla przypomnienia, inni przedsiębiorcy mogą jedynie dwukrotnie skrócić okres amortyzacji. Analogiczne rozwiązanie zawiera ustawa o PIT (w art. 22k ust. 2).

Aby określić, czy zakład położony jest na terenie gminy objętej uprzywilejowaniem, trzeba sięgnąć do wykazu określonego przez Radę Ministrów. Do końca 2005 r. był on ogłaszany w rozporządzeniu w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (pierwotne rozporządzenie pochodziło z 21 grudnia 1999 r.).

Te przepisy utraciły moc 31 grudnia 2005 r., na podstawie art. 149 ust. 2 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (DzU nr 99, poz. 1001 ze zm.). Od 1 stycznia 2006 r. nie został opublikowany nowy wykaz, od którego ustawy o CIT i PIT uzależniają zastosowanie podwyższonego współczynnika.

Choć rozporządzenie zawierające wykaz gmin zagrożonych bezrobociem utraciło moc obowiązującą, art. 16k ust. 2 ustawy o CIT i art. 22k ust. 2 ustawy o PIT się nie zmieniły. Nadal uzależniają zastosowanie potrojonych stawek amortyzacyjnych od prowadzenia zakładu (działalności) na terenie gmin wskazanych w wykazie wydawanym przez Radę Ministrów. Nie mają one obecnie zastosowania, są przepisami martwymi, wywołującymi tylko wątpliwości podatników.

Przykład ten wskazuje na brak konsekwencji ustawodawcy. Przepisy podatkowe w dużej mierze odwołują się do innych regulacji, których uchylenie skutkuje brakiem możliwości zastosowania niektórych rozwiązań przyjętych w ustawach podatkowych, pomimo że te ostatnie się nie zmieniły. Podatnik zmuszany jest więc do analizowania procesów legislacyjnych, jakim zostały poddane przepisy z innej gałęzi prawa.

 

—Justyna Pomorska starsza konsultantka podatkowa w Rödl & Partner w Warszawie