Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o PIT informację tę należy przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika mającego miejsce zamieszkania za granicą – urzędowi skarbowemu właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
Dochód ze zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o PIT podlega opodatkowaniu w Polsce 19-proc. CIT. Przepis ten stosuje się jednak z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.
Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej konwencji (albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową) jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30b ust. 3 ustawy o PIT).
Skoro jednak dochód ze zbycia udziałów w celu ich umorzenia przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Holandii (od której uzyskano certyfikat rezydencji) nie podlega opodatkowaniu w Polsce, to nie jest ona podatnikiem, do którego może mieć zastosowanie art. 39 ust. 3 ustawy o PIT.
W okresie, gdy dochód ze zbycia udziałów w celu umorzenia był traktowany jako dochód z udziałów w zyskach, kwestia ta była jednoznacznie uregulowana. Z przepisów wyraźnie bowiem wynika, że informacje IFT-1/IFT-1R powinny być sporządzone również gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie ma obowiązku poboru podatku (art. 42 ust. 6 ustawy o PIT).
Ustawa o PIT nie zawiera jednak analogicznego przepisu dotyczącego informacji PIT-8C. Wskazywałoby to, że spółka nie ma obowiązku przesyłania tej informacji osobie mającej miejsce zamieszkania za granicą, która nie podlega opodatkowaniu z tytułu tego dochodu w Polsce, tzn. nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 3 ust. 2a, ust. 2b i art. 4a ustawy o PIT.
Art. 7 § 1 ordynacji podatkowej mówi, że podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. W opisywanej sytuacji nie wystąpi obowiązek podatkowy.
Z art. 30b ust. 3 ustawy o PIT nie wynika wprost, kto ma uzyskać certyfikat od nierezydenta w celu weryfikacji, czy jest on podatnikiem w Polsce: spółka czy urząd skarbowy. Niemniej polskie spółki są już zobowiązane do takiej weryfikacji, tj. sprawdzenia, czy dany nierezydent jest podatnikiem w razie wynikającego z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania braku poboru podatku od jego dochodów (przychodów) lub gdy pobiera podatek według niższej stawki wynikającej z tej umowy.
Ponadto trudno, aby polski urząd skarbowy występował do nierezydenta w celu uzyskania przez niego certyfikatu rezydencji. Nie ma ku temu podstawy prawnej. Wskazuje to, że spółka powinna jednak zweryfikować czy nierezydent jest podatnikiem w rozumieniu polskich przepisów, uzyskując od niego certyfikat rezydencji. Jeśli nie posiada takiego certyfikatu, to z dotychczasowych odpowiedzi fiskusa wynika, że powinna złożyć informację PIT-8C (przyjmując, że choć nie jest ona pośrednikiem w zbyciu udziałów w celu ich umorzenia, to jest zobowiązana do jej złożenia).
Jeżeli posiada taki certyfikat (czyli zweryfikowała, że nierezydent nie jest podatnikiem w Polsce), to należałoby uznać, że nie ma takiego obowiązku. Trudno jednak przewidzieć, jaką interpretację ostatecznie przyjmą organy podatkowe. Obecny rok jest bowiem pierwszym, za który dochód ze zbycia udziałów w celu ich umorzenia nie jest traktowany jako dochód z udziałów w zyskach.
Jednocześnie informację PIT-8C za ten rok należy sporządzić i przekazać do urzędu skarbowego dopiero do końca lutego 2012 (art. 42a ustawy o PIT). Być może do tego czasu ukażą się interpretacje indywidualne, wskazujące na obowiązki spółek. Jeszcze lepiej by było, żeby minister finansów wyjaśnił wątpliwości w interpretacji ogólnej.
