Z początkiem tego roku prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem przez podatników VAT gotowych posiłków na wynos czy tzw. cateringu wywołuje spore wątpliwości. Problemem stał się art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, który co do zasady wyłącza prawo do odliczenia w razie nabycia usług gastronomicznych. Nie wszyscy podatnicy wiedzą, które usługi dają prawo do odliczenia, a które nie.

Decyduje zakres usług

– Nie ulega wątpliwości, że przepis ograniczający prawo do odliczenia VAT ma zastosowanie w razie nabycia usług restauracyjnych, które poza zaserwowaniem posiłku w lokalu sprzedawcy obejmują dodatkowe świadczenia w postaci obsługi i konsultacji kelnerskiej, przygotowania i sprzątnięcia stolika – podkreśla Katarzyna Maćkowska, doradca podatkowy z Kancelarii Domański Zakrzewski Palinka.

W jej ocenie nie ma jednak podstaw, aby zakres tego pojęcia rozciągać na sprzedaż dań na wynos czy dostawę gotowych posiłków w miejsce wskazane przez nabywcę, czyli catering.

Zawiniła zmiana klasyfikacji

W ocenie Andrzeja Nikończyka, doradcy podatkowego, partnera w Kancelarii Kolibski, Nikończyk, Dec & Partnerzy, powodem kłopotów jest zmiana w klasyfikacji statystycznej. Od stycznia gastronomia i catering są klasyfikowane na potrzeby ustawy o VAT pod jednym symbolem PKWiU (56) jako usługi związane z wyżywieniem.

– Są zatem często postrzegane jako jedna usługa, zwłaszcza przez sprzedawców, którzy posługują się pojęciem gastronomii zarówno na określenie usługi restauracyjnej (gastronomicznej), jak i cateringowej – wyjaśnia doradca.

W praktyce podział ten ma jednak olbrzymie znaczenie dla nabywców, bo zmiany na gruncie klasyfikacji statystycznych czy odesłań zawartych w ustawie nie są podstawą do rozszerzania zakresu ograniczeń w odliczaniu VAT. Andrzej Nikończyk zauważa, że niektóre organy kontrolujące zdążyły już wcielić w życie pogląd, iż obecnie od cateringu nie można odliczać VAT naliczonego.

To restrykcyjne podejście fiskusa jest jednak bezpodstawne. – Ograniczenie z początkiem 2011 r. prawa do odliczenia w wypadku takich zakupów mogłoby naruszać zasadę stałości, co pozostawałoby w sprzeczności z prawem wspólnotowym – wyjaśnia Katarzyna Maćkowska.

Niemniej jednak nabywcy powinni zawsze żądać wskazania odrębnego PKWiU (gastronomia to 56.1, a catering to 56.2) w fakturze. To pozwoli udowodnić fiskusowi w trakcie kontroli, że podatnik nabył usługi dające prawo do odliczenia.

Na wynos z 5-proc. VAT

Dodatkowe zmiany w zakresie klasyfikowania poszczególnych usług i dostaw towarów związanych z wyżywieniem wprowadzi wchodzące 1 lipca 2011 r. rozporządzenie wykonawcze UE 282/2011.

Zgodnie z nim usługi gastronomiczne i cateringowe charakteryzują się tym, że towarzyszą im odpowiednie usługi wspomagające pozwalające na natychmiastowe spożycie żywności i napojów. Mają one stanowić tylko element większej całości, w której przeważającym elementem muszą być usługi. Usługą restauracyjną (w polskiej ustawie gastronomiczną) będzie ta świadczona w lokalu usługodawcy, cateringiem – świadczona poza tym lokalem.

– Jeśli przedmiotem dostawy będą gotowe posiłki, np. pizza, obiad domowy itp., to zastosowanie będzie mieć stawka podatku 5 proc. zgodnie z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy, a nie 8 proc., jak dla gastronomii i cateringu – podkreśla Andrzej Nikończyk.

W praktyce podatnik, który kupi w restauracji danie na wynos lub któremu zostanie ono przywiezione, będzie miał prawo do odliczenia VAT, a w cenie posiłku zapłaci mniejszy podatek – według stawki 5 proc.

masz pytanie, wyślij e-mail do autorki a.tarka@rp.pl

Spółka może obniżyć daninę

Korzystne dla podatników stanowisko potwierdziły już organy interpretacyjne. W interpretacji z 11 maja 2011 r. (nr IPPP3/ 443-326/11-4/JF) fiskus uznał, że usługa cateringu jest sklasyfikowana w PKWiU nie jako usługa gastronomiczna, lecz jako usługa przygotowania i dostarczania posiłków. Tym samym, ze względu na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Wobec tego w razie nabycia usługi cateringowej wykorzystanej do działalności opodatkowanej nie ma zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy określający wyłączenie od prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od 1 stycznia 2011 r. spółka ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabycia usługi cateringowej sklasyfikowanej w PKWiU 56.21.19 jako usługi przygotowania i dostarczenia żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych.

Czytaj też artykuły:

 

Więcej w serwisie:

Dobra Firma

»

Podatki i księgi

»

VAT

»

Odliczenie i zwrot VAT

»

Odliczenie VAT

»

Usługi gastronomiczne, noclegowe i kateringowe

Zobacz cały poradnik:

Dobra Firma » Podatki i księgi » Poradniki podatkowe » Zmiany w VAT w 2011 r.