[b]Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 30 września 2010 r. (IPPB5/423-407/10-3/MB).[/b]
Spółka będąca podatnikiem CIT prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych. Jest ona uzależniona od uzyskania prawa do wykorzystywania częstotliwości radiowej poprzez objęcie jej rezerwacją na warunkach określonych w art. 114 prawa telekomunikacyjnego. Spółka otrzymała wymaganą rezerwację, w związku z czym została zobowiązana do uiszczenia jednorazowej opłaty.
Powzięła wątpliwość co do prawidłowego sposobu rozliczenia jej dla celów CIT.
Zdaniem spółki opłata podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, na jaki rezerwacja została udzielona, począwszy od momentu uzyskania pierwszych przychodów. Jest bowiem wydatkiem, który może być zakwalifikowany jako koszt podatkowy. Nie ulega wątpliwości, że została poniesiona w celu osiągnięcia przychodów.
Przy podejmowaniu działalności gospodarczej w sektorze telekomunikacyjnym posiadanie prawa dostępu i korzystania z odpowiednich częstotliwości ma kluczowe znaczenie i jest warunkiem koniecznym jej prowadzenia.
Izba Skarbowa w pełni podzieliła to stanowisko.
[i]Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą PricewaterhouseCoopers[/i]
[ramka][b]Komentuje Joanna Woźniak, starsza konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers[/b]
Omawiana interpretacja, wydana na podstawie przepisów [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link] w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., jest prawidłowa.
Bezspornie wydatek na opłatę rezerwacyjną częstotliwości radiowej związany jest z działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę telekomunikacyjną. Jego poniesienie jest warunkiem sine qua non świadczenia usług telekomunikacyjnych i to w całym okresie, na który dokonano rezerwacji, a w konsekwencji osiągania przychodów z tego tytułu.
Izba słusznie zgodziła się z podatnikiem, że z tego też względu uznać należy, że opłata dotyczy wszystkich lat, na które udzielono rezerwacji.
Mamy tu do czynienia z wydatkiem poniesionym jednorazowo w danym roku, ale dotyczącym całego okresu rezerwacji. Spełnione są więc przesłanki rozłożenia w czasie tego kosztu podatkowego.
Stosownie bowiem do art. 15 ust. 4 ustawy o CIT w brzmieniu do końca 2006 r. koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego.
W analogiczny sposób opłata rezerwacyjna będzie rozliczana na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów ustawy o CIT.
Wydaje się bowiem, że wydatku tego nie można powiązać z konkretnym przychodem określonym tak co do wielkości, jak i rodzaju. Stąd jest on kosztem pośrednio związanym z przychodem.
Zgodnie natomiast z treścią aktualnie obowiązującego art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, jeżeli koszty pośrednie dotyczą okresu dłuższego niż rok, powinny być rozpoznawane proporcjonalnie do długości tego okresu.
Stąd wydatek poniesiony z tytułu rezerwacji częstotliwości radiowej na okres dłuższy niż rok powinien być kosztem rozłożonym w czasie.
W efekcie podatnicy, którzy uiścili opłatę rezerwacyjną w przeszłości, mogą stosować jednolitą metodologię jej rozliczenia, niezależnie od zmiany przepisów ustawy o CIT.
Pozwala to też zachować spójność rozliczeń opłaty rezerwacyjnej dla celów podatkowych i bilansowych. Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości (art. 3 ust. 1 pkt 14 lit. a) koncesje, w tym opłata rezerwacyjna, zaliczane są do wartości niematerialnych i prawnych, które podlegają amortyzacji do końca upływu ważności.
W konsekwencji efekt podatkowy wynikający z rozłożenia w czasie kosztu podatkowego z tytułu opłaty rezerwacyjnej na cały okres, którego rezerwacja ta dotyczy, jest podobny jak w wypadku kosztów wynikających z odpisów amortyzacyjnych od opłaty rezerwacyjnej dokonywanych dla celów bilansowych.[/ramka]
