Inaczej jest, gdy wykonane prace mają charakter inwestycyjny, wtedy rozliczane są na innych zasadach, poprzez odpisy amortyzacyjne.

[srodtytul]Najpierw szczegółowe analizy...[/srodtytul]

Zanim podatnik zakwalifikuje określone wydatki jako inwestycje lub remont, powinien w odniesieniu do danego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej.

Gdy pojawią się wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków – powinien oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

Wynika tak z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 24 sierpnia 2010 r. (IBPBI/2/423-1081/10/BG).[/b]

[srodtytul]... dopiero potem odliczenia[/srodtytul]

Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, to ich wartość początkową powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji (art. 16g ust. 13 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link] i odpowiadający mu treścią art. 22g ust. 17 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy o PIT[/link]).

Ustawy o podatkach dochodowych nie definiują takich pojęć jak: przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja czy modernizacja. To samo dotyczy remontu. Trzeba więc sięgnąć do innych regulacji.

[srodtytul]Jak rozumieć definicje[/srodtytul]

Remontem – w myśl prawa budowlanego – jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Co do zasady remont ma na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniając jego charakteru i funkcji, a przesłanką rozpoczęcia remontu jest zużycie środka trwałego w trakcie jego eksploatacji.

Będą to zatem wszelkie działania mające na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji.

Natomiast ulepszenie występuje w sytuacjach, w których następuje:

- przebudowa, tj. zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środka trwałego na inny,

- rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

- adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadania mu nowych cech użytkowych,

- rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

- modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Nie każdy zatem wydatek poniesiony na środek trwały będzie stanowił o jego ulepszeniu. Istotny jest charakter poniesionych wydatków.

Wydatki o charakterze odtworzeniowym, przywracające jedynie pierwotną wartość użytkową danego środka trwałego (remont, naprawa), których poniesienie nie spowoduje wzrostu wartości użytkowej w stosunku do tej wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania, nie skutkują jego ulepszeniem.

[srodtytul]Uwzględniamy od razu[/srodtytul]

Jeśli zatem zakres wykonanych prac nie posiada cech przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji, modernizacji, a jedynie ma na celu przywrócenie stanu pierwotnego środka trwałego, tzn. jego remont, to wydatki takie można zaliczyć bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i art. 22 ustawy o PIT.

Koszty pośrednie (czyli inne niż bezpośrednio związane z przychodami), a do takich należą wydatki ponoszone na remont, są potrącalne na zasadach określonych w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Zgodnie z nim koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Pamiętajmy też, że możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest uzależniona od tego, jakie były źródła finansowania tych wydatków. Kosztem będą tylko wydatki na remont w tej części, w jakiej zostaną sfinansowane ze środków własnych spółki.

[ramka][b]Przykład[/b]

Spółka ABC kupiła budynek produkcyjno-biurowy, który został wpisany do ewidencji środków trwałych spółki i podlega amortyzacji.

Konstrukcja budynku jest w dobrym stanie. Naprawy wymagają natomiast wykończenia wewnętrzne i zewnętrzne budynku. Tylko dzięki nim budynek będzie mógł być nadal użytkowany. [/ramka]

Spółka przeprowadza remont konieczny i naprawę elementów w budynku. Ponieważ koszt planowanego przedsięwzięcia będzie wysoki, wystąpiła o dofinansowanie z funduszu rozwoju obszarów wiejskich. W tej sytuacji będzie mogła wydatki poniesione na remont bezpośrednio zaliczyć do kosztów podatkowych.

Ale tylko w części, w jakiej wydatki na remont zostaną sfinansowane z własnych środków spółki.

[ramka][b]Uwaga[/b]

Przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym. [/ramka]

[ramka][b]Uwaga [/b]

Przy kwalifikacji wydatków do nakładów o charakterze remontowym, trzeba uwzględnić zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny.

Na skutek upływu czasu i postępu myśli technologicznej, wymiana zużytych elementów na identyczne często jest praktycznie niemożliwa – [b]interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 14 lipca 2010 r. (IBPBI/2/423-615/10/MS)[/b].[/ramka]