Kosztów zastępstwa procesowego nie wrzucisz w koszty

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków procesowych. Z art. 16 ust. 1 pkt 17 ustawy wynika jedynie, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań.

Przepis ten wyłącza z kosztów podatkowych wydatki związane wyłącznie z egzekucją. Czytelnik powinien jednak pamiętać, że z samego faktu niezaliczenia danej kategorii wydatku do tych, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wynika automatycznie, że wydatek ten może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Aby poniesiony przez podatnika wydatek mógł być kosztem podatkowym, powinien spełniać ogólną zasadę z art. 15 ust. 1 ustawy, a więc zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Koszty sądowe poniesione przez dłużnika nie stanowią w zasadzie kosztów uzyskania przychodów, bo stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy nie są kosztami związanymi z osiągnięciem przychodu. Możliwość zaliczenia ponoszonych wydatków związanych z procesem sądowym w ciężar kosztów uzyskania należy rozpatrywać pod kątem, czy były one poniesione w celu obrony przed bezpodstawnie kierowanymi roszczeniami oraz w związku z funkcjonowaniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą.

Potwierdza to interpretacja [b]Izby Skarbowej w Katowicach z 1 grudnia 2009 r. (IBPBI/2/423-1037/09/BG). [/b]Czytamy w niej: „Poniesione wydatki, jakimi są koszty sądowe obejmujące zwrot opłat i kosztów sadowych, zastępstwa procesowego, nie przyczyniły się w żaden sposób do uzyskanego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Nie były to również normalne koszty funkcjonowania wnioskodawcy. Zasądzone koszty były efektem niewykonania zobowiązań wobec dostawców. Wydatki te nie spełniają więc warunku kosztów poniesionych w celu zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy (...), albowiem były one następstwem niewykonania przez wnioskodawcę ciążących na nim zobowiązań”.

[i][b]Podstawa prawna:[/b]

– [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.)[/link][/i]