[b]Tak uznała Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 1 marca 2010 r. (IBPBI/2/423-1489/09/PC).[/b]

We wniosku o wydanie interpretacji spółka wskazała, że planuje uruchomienie długoterminowego kredytu bankowego przeznaczonego na rozwój sieci sprzedaży produktów i inwestycję w nowe środki produkcji. Zabezpieczeniem spłaty kredytu ma być solidarne poręczenie lub gwarancja spółki dominującej, posiadającej w spółce ponad 50 proc. udziałów. Za otrzymane gwarancje lub poręczenia nie przewidziano wypłaty wynagrodzenia.

Spółka pytała, czy jest to dla niej nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link]. Jej zdaniem w razie poręczenia kredytu nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu, jeśli nie występuje związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy.

Izba skarbowa potwierdziła to stanowisko. Wskazując na orzecznictwo sądów administracyjnych, wyjaśniła, że poręczenie w chwili zawierania umowy nie rodzi po stronie podatnika żadnych wymiernych korzyści majątkowych.

Zatem udzielenie bez wynagrodzenia przez spółkę dominującą poręczenia w związku z uruchomieniem długoterminowego kredytu nie jest nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. W konsekwencji nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu.

[i]Autor jest konsultantem w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka]

[b]Komentuje Marta Bereznowska[/b] | [i]menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers[/i]

Zdaniem izby skarbowej, która przytacza m.in. [b]wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 października 2001r. (III SA 121/00)[/b], przychód podatkowy powstać może dopiero wtedy, gdy świadczenia wynikające z umowy zostaną wykonane.

W chwili zawarcia umowy poręczenia poręczyciel jedynie zobowiązuje się do wykonania usługi (w przyszłości), a beneficjent nie uzyskuje korzyści majątkowych kosztem poręczyciela.

Takie stanowisko przeważa w praktyce organów podatkowych. Co więcej potwierdza je większość ostatnich wyroków wojewódzkich sądów administracyjnych. Izba powołała się m.in. na wybrane[b] wyroki WSA z 2007 i 2008 r., w tym na wyrok WSA w Gliwicach z 19 czerwca 2008 r. (I SA/Gl 248/08). [/b]

Choć w ostatnim czasie organy skarbowe konsekwentnie prezentują stanowisko korzystne dla podatników (z pewnymi wyjątkami), jest ono jednak sprzeczne z jednolitym orzecznictwem NSA dotyczącym tej materii. Zgodnie z [b]wyrokami NSA z 12 grudnia 2008 r. (II FSK 1361/07), 8 grudnia 2009 r. (II FSK 1156/08) i 26 stycznia 2010 r. (II FSK 1417/08)[/b] beneficjent poręczenia (gwarancji) udzielonego nieodpłatnie otrzymuje przysporzenie, a tym samym powstaje przychód podatkowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Należy tu zwrócić uwagę także na inną sprawę rozpatrywaną przez Izbę Skarbową w Katowicach. W 2007 r. podatnik w podobnej sytuacji zwrócił się o wydanie interpretacji potwierdzającej, że poręczenie uzyskane pod tytułem darmym nie jest nieodpłatnym świadczeniem, z czym nie zgodził się naczelnik urzędu skarbowego.

Sprawa trafiła do izby skarbowej, która nie zmieniła wydanego przez urząd postanowienia. Spółka wniosła skargę do WSA w Gliwicach, a sąd nie zgodził się ze stanowiskiem organów podatkowych. Od tego wyroku izba skarbowa wniosła skargę kasacyjną do NSA i wygrała sprawę.

W [b]orzeczeniu z 12 maca 2010 r. (II FSK 1776/08) NSA [/b]ponownie potwierdził, że poręczenie kredytu ma określony wymiar finansowy, a udzielenie poręczenia bez wynagrodzenia stanowi nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu (tak wynika z uzasadnienia ustnego do wyroku). Interesujące, że w omawianej interpretacji izba skarbowa powołuje się na wyrok WSA, który sama zaskarżyła do NSA.

Ze względu na rozbieżność stanowisk między NSA a WSA oraz organami podatkowymi niewykazanie przez podatnika nieodpłatnego świadczenia jest ryzykowne, jeżeli nie ma on interpretacji indywidualnej wydanej we własnej sprawie albo przekonującego uzasadnienia.[/ramka]