Czas ten liczony jest od doręczenia decyzji ustalającej wysokość podatku. W ten sposób regulowane są np. należności z tytułu podatku od spadków i darowizn czy od nieruchomości obciążającego osoby fizyczne.
[b]Ale uwaga.[/b] Jeśli zobowiązanie podatkowe powstaje na skutek doręczenia decyzji ustalającej jego wysokość, a przepisy podatkowe określają terminy jego płatności, to zapłata powinna nastąpić w terminach określonych w tych przepisach. Nie stosuje się wtedy zasady, że zapłata podatku następuje w ciągu 14 dni od doręczenia decyzji.
Gdyby się jednak zdarzyło, że decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego nie zostanie dostarczona podatnikowi co najmniej 14 dni przed terminem płatności, to przestaje obowiązywać termin kalendarzowy, a zaczyna 14-dniowy. Potwierdza to decyzja [b]Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z 6 listopada 2006 r. (SKO 4011/4821/02)[/b].
To samo wynika z pisma [b]Ministerstwa Finansów z 25 lutego 2005 r. (SP2-121/063-18/273/05/MK) oraz z 1 lipca 2005 r. (LK-833/05/IP/BM6-7577).[/b]
Dotyczy to np. podatku od nieruchomości w przypadku osób fizycznych. Z przepisów wynika, że podatek ten płatny jest w ratach w terminach do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada. Nie obowiązuje tu termin 14-dniowy. Jeśli jednak organ nie doręczy na czas decyzji określającej wysokość podatku (czyli co najmniej 14 dni przed terminem płatności), to podatnik będzie miał na zapłatę 14 dni od otrzymania spóźnionej decyzji.
Jeszcze inne zasady obowiązują, gdy podatnik sam musi obliczyć i wpłacić podatek (np. roczny PIT). Wtedy terminem płatności jest ostatni dzień, w którym wpłata ta powinna nastąpić. Czyli np. w PIT – 30 kwietnia następnego roku podatkowego.
[ramka][b]Uwaga [/b]
Za termin zapłaty podatku uważa się:
- przy zapłacie gotówką – dzień wpłacenia kwoty podatku na rachunek albo pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta,
- przy przelewach – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika.[/ramka]
