Ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej, jeżeli został przyznany prawidłowo na podstawie przepisów BHP, podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o PIT[/link].
Przepis ten mówi, że wolne od podatku są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.
Zagadnienia dotyczące dostarczania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, a także związanych z tym wypłat ekwiwalentów pieniężnych reguluje kodeks pracy. Zgodnie z nim ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej przysługuje na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Przepisy te nie wymagają, by pracodawca dokonywał zwrotu udokumentowanych wydatków ponoszonych przez pracowników.
Skoro zatem z kodeksu pracy wynika, że to pracodawca jest zobowiązany do prania i konserwacji stosowanych środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego, to wysokość ekwiwalentu wypłacanego pracownikowi może być ustalona także w sposób inny niż tylko na podstawie dokumentów przedłożonych przez pracownika.
Podobne wnioski wynikają z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 sierpnia 2009 r. (ITPB1/415-407/09/PSZ)[/b].
[i][b]Podstawa prawna:[/b]
– [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.).[/link][/i]