[b]Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 24 sierpnia 2009 r. (nr IPPB2/415-375/09-4/LK).[/b]

Uznała ona, że o zastosowaniu ryczałtu decyduje wysokość określonego w umowie wynagrodzenia, a nie termin jego wypłaty. Co istotne, zdaniem fiskusa podatek pobierany jest w formie ryczałtu, tylko gdy wynagrodzenie zostało określone w okresach miesięcznych.

Z wnioskiem o interpretację wystąpiła firma, która zawiera wiele umów-zleceń opiewających na stosunkowo niewysokie kwoty. [b]Często w jednym miesiącu z tą samą osobą podpisuje kilka umów. Zdarza się więc wtedy, że wartość poszczególnych umów nie przekracza 200 zł, ale ich suma jest większa od tej kwoty.[/b]

Płatnik ma wątpliwości, [b]czy wtedy pobrać zaliczkę na zasadach ogólnych, czy też zastosować zryczałtowany podatek[/b], o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem od przychodów z umów-zleceń i o dzieło (oraz innych wymienionych w art. 13 pkt 2 lub 5 – 9 ustawy o PIT) płatnik pobiera zryczałtowany podatek dochodowy według 18-proc. stawki, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą jego pracownikiem z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie kwoty 200 zł. Podatek ten pobiera się bez uwzględniania kosztów uzyskania przychodów.

Firma zapytała więc, [b]jak ma ustalać próg 200 zł w odniesieniu do poszczególnych pracowników: sumując kwoty należności ze wszystkich umów zawartych w danym miesiącu czy też dodając dokonane wypłaty?[/b]

Zdarza się bowiem, że nie wszystkie należności z tych umów zostają wypłacone w miesiącu, w którym zostały zawarte umowy.

Izba skarbowa nie zgodziła się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że należy wziąć pod uwagę sumę wypłat.

Wskazała, że [b]podatek w formie ryczałtu (dochodów tych nie łączy się z pozostałymi opodatkowanymi na zasadach ogólnych) pobierany jest, jeśli spełnione zostały łącznie dwa warunki. Po pierwsze, suma należności określonych w tej umowie lub w umowach z tego samego tytułu zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie może przekroczyć kwoty 200 zł, a po drugie, należność ta musi być określona w okresach miesięcznych.[/b]

Zdaniem izby z treści art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o PIT wyraźnie wynika, że [b]chodzi o kwoty określone w umowie, a nie wypłacone.[/b]