[b]Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży detalicznej odzieży i dodatków w sieci własnych sklepów. W związku ze zmieniającymi się warunkami gospodarczymi oraz oczekiwaniami klientów wprowadziła do sprzedaży nowy produkt – kartę podarunkową. Stanowi ona formę kuponu o określonej wartości, jednorazowego użytku. Okaziciel karty może dokonać płatności przy jej użyciu, kupując towar w sklepach należących do spółki. Gdy wartość zakupów przekroczy wartość nominalną karty, nabywca zobowiązany jest do wyrównania powstałej różnicy. Czy moment powstania przychodu następuje w chwili sprzedaży karty podarunkowej czy może podczas jej realizacji przez okaziciela, czyli w chwili nabycia towarów? [/b]

Art. 12 ust. 3a, 3c-3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje datę, w której przychód należny, związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, winien być rozpoznany. Za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego i w tym wypadku, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód to kwoty należne od klientów za sprzedaż towarów. Przychód ten jest rozpoznawany w momencie wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Karta podarunkowa nie jest ani rzeczą, ani prawem majątkowym, nie mieści się także w pojęciu usługa. Jest jedynie dokumentem, który poświadcza przysługujące jej posiadaczowi uprawnienia do otrzymywania w oznaczonym terminie pewnego świadczenia, czyli stanowi substytut pieniądza, który uprawnia do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów. Tego rodzaju przysporzenia są wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1, zgodnie z którym pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, nie zalicza się do przychodów.

Potwierdziła to [b]Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 15 kwietnia 2009 r. (IPPB5/423-45/09-4/MB)[/b].

[i]Podstawa prawna:

– [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.)[/link].[/i]