Wartością początkową wytworzonych we własnym zakresie poszczególnych lokali stanowiących środki trwałe jest koszt ich wytworzenia (art. 22g ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT). Za koszt ten uważa się wartość zużytych do wytworzenia środka trwałego składników majątku, usług, wynagrodzeń i innych kosztów dających się zaliczyć do wartości wytworzonych środków (art. 22g ust. 4). Środkiem trwałym w tym wypadku nie jest budynek, w którym znajdują się lokale, ale poszczególne lokale, jako samodzielne i kompletne składniki majątku (art. 22a ust. 1).

Nie wystarczy zsumowanie nakładów na wytworzenie całego budynku i rozbicie ich proporcjonalnie do powierzchni lokalu. Nakłady na poszczególne lokale w budynku mogą się różnić, niektóre wydatki będą dotyczyły całego budynku (np. wydatki na budowę dachu czy klatek schodowych), niektóre natomiast tylko poszczególnych lokali (np. elementy wykończenia wnętrza czy biały montaż). Uważam, że dla ustalenia wartości początkowej konieczne jest wyodrębnienie kosztów ogólnych budowy budynku (te faktycznie mogą zostać ujęte w koszcie wytworzenia środka trwałego proporcjonalnie do powierzchni lokali) oraz kosztów wytworzenia przypadających tylko na poszczególne lokale.

[i]—Krzysztof Klimek, współpracownik Vademecum Głównego Księgowego, ABC Wolters Kluwer Polska[/i]