[b][i]Odpowiada Małgorzata Dymek, menedżer, doradca podatkowy w Grant Thornton Frąckowiak sp. z o.o.:[/i][/b]
Wybierając metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, należy jednocześnie stosować przepisy ustawy o CIT do przeliczenia na złote osiągniętego przychodu/poniesionego kosztu w walucie obcej.
Z literalnego brzmienia przepisów wynika bowiem, że art. 9b ustawy o CIT (dający możliwość stosowania ustawy o rachunkowości) znajduje zastosowanie jedynie przy ustalaniu różnic kursowych i nie wyłącza stosowania art. 12 ust. 2 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, regulujących zasady przeliczenia przychodu/kosztu podatkowego wyrażonego w walucie obcej na złote. Zgodnie z tymi przepisami przychody i koszty w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu i odpowiednio poniesienia kosztu.
Rozwiązanie takie, chociaż mało wygodne dla podatników, oznacza konieczność odróżnienia kwestii przeliczenia na złote osiągniętego przychodu/poniesionego kosztu w walucie obcej od kwestii liczenia różnic kursowych.
