[b]Prowadzę pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Poniosłem wydatki na wytworzenie we własnym zakresie składników majątku (różne regały wykorzystywane na potrzeby działalności), których wartość jednostkowa netto nie przekracza 3500 zł (mieści się w granicach 1500 zł), ale które wykorzystuję przez okres dłuższy niż rok. Gdyby te same rzeczy zostały kupione, a nie wytworzone, można by je było zaliczyć do wyposażenia i bezpośrednio ująć w kosztach. Czy zatem poniesione według faktur wydatki (głównie materiały) mogę od razu (w dniu wystawienia faktury) ująć w kosztach uzyskania przychodu (przewidując, że końcowa wartość jednostkowa nie przekroczy 3500 zł), czy też powinienem sumować wydatki i po wytworzeniu ująć składnik w ewidencji środków trwałych i ewentualnie zamortyzować jednorazowo?[/b]
Art. 22d ust. 1 ustawy o PIT pozwalający na jednorazowe ujęcie tego rodzaju wydatków w kosztach mówi o wydatkach poniesionych na nabycie (a nie wytworzenie) składników majątku do 3500 zł, co może budzić pewne wątpliwości. Jednak do środków trwałych wytworzonych zastosowanie znajdzie art. 22f ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego albo w miesiącu następnym. Różnica jest taka, że w tym wypadku podatnik ma obowiązek wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych. Moment „kosztowego” rozliczenia poniesionego wydatku jest jednak taki sam. W obu przypadkach nie ma zatem możliwości bieżącego rozliczenia wydatków, prawo to jest niejako zawieszone do czasu ich oddania do używania.
[i]Autor jest współpracownikiem Vademecum Głównego Księgowego, ABC Wolters Kluwer Polska[/i]
