Jednak nie tylko one. Kiedy można zatem zaliczyć stratę do kosztów podatkowych i jak to zrobić, aby nie zakwestionowały tego organy podatkowe? Sprawdźmy.

[srodtytul]Czego na pewno nie uwzględnimy[/srodtytul]

W myśl przepisów ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

- strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych;

- strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności (art. 23 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odpowiednio art. 16 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

[srodtytul]Każdy przypadek jest inny...[/srodtytul]

Z zasad ogólnych obu ustaw o podatkach dochodowych wynika, że podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki, pod warunkiem że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub też może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wśród wydatków podlegających wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów przepisy nie wymieniają strat w towarach, co oznacza, że mogą być one co do zasady uznane za koszt uzyskania przychodów.

Podatnicy powinni jednak pamiętać o tym, że nie zawsze strata w środkach obrotowych firmy może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Każdy przypadek powinien być oceniany indywidualnie pod kątem bezpośredniego bądź pośredniego związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia konkretnego przychodu.

[srodtytul]... więc oceny mogą się różnić[/srodtytul]

W odniesieniu do strat w majątku obrotowym nie można co prawda twierdzić, że zmierzają one do osiągnięcia przychodów. Stanowią jednak element kosztowy w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym każdy przypadek zaliczenia strat do kosztów musi być rozpatrywany pod tym kątem indywidualnie.

Z wiążących interpretacji podatkowych dotyczących omawianej kwestii można wywnioskować, że zaliczenie przez podatników strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów powinno być oceniane w każdym przypadku pod kątem:

- całokształtu prowadzonej działalności;

- sytuacji, w której doszło do ubytków (ubytki naturalne, zdarzenia losowe, klęski żywiołowe);

- formy udokumentowania strat, np. protokół opisujący zdarzenie, jego datę, przyczynę, dokładne obliczenie wielkości straty, protokół policji w przypadku kradzieży bądź zgłoszenia szkody w zakładzie ubezpieczeń.

[srodtytul]Nie dbałeś, masz kłopoty[/srodtytul]

Podatnicy powinni mieć na uwadze, że nie mogą automatycznie zaliczać do kosztów podatkowych każdej poniesionej straty. Nie można zaliczać do kosztów podatkowych strat, które są następstwem niewłaściwego lub nieracjonalnego działania podatnika. Wskazuje na to orzecznictwo sądowe. Na przykład w wyroku [b]Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2007 r. (I SA/Gd 114/2007)[/b] sąd stwierdził, że podatnik nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów straty wywołanej tylko i wyłącznie z jego winy, a wynikającej z zaniedbań, których racjonalnie działający podmiot gospodarczy nie popełniłby.

W przypadku kradzieży uznaje się, że tylko kradzież powstała na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia, można uznać za zdarzenie losowe, które uzasadnia zaliczenie powstałej straty w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Nie można uznać za zdarzenie losowe kradzieży środków obrotowych nienależycie zabezpieczonych. Organy podatkowe przyjmują, że pieniądze uznaje się za należycie zabezpieczone, jeśli przedsiębiorca w celu ich ochrony przed kradzieżą przestrzegał wymagań określonych między innymi w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=77299]rozporządzeniu ministra spraw wewnętrznych i administracji z 14 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (DzU nr 129, poz. 858)[/link].

W interpretacjach podatkowych organy podatkowe przyjmują na przykład, że kradzież środków obrotowych z rachunku firmowego przedsiębiorcy można uznać za koszty uzyskania przychodu wyłącznie w sytuacji, jeśli kradzież karty płatniczej nastąpiła w wyniku napadu, a przedsiębiorca podjął wszelkie działania w celu zabezpieczenia swoich środków, w tym we właściwym czasie zawiadomił organy ścigania o kradzieży oraz bank o konieczności zablokowania konta.

[ramka][b]Pamiętaj o dokumentach[/b]

[b]W razie powstania straty w środkach obrotowych, np. na skutek kradzieży czy też pożaru, niezbędne jest jej właściwe udokumentowanie. Tylko w ten sposób można zaliczyć taką stratę do kosztów uzyskania przychodów. [/b]

Dokumentami dowodzącymi powstania straty mogą być np. protokół opisujący zdarzenie, jego datę, przyczynę, dokładne obliczenie wielkości straty, protokół policji w przypadku kradzieży bądź zgłoszenia szkody w zakładzie ubezpieczeń. W przypadku strat spowodowanych pożarem na podatniku również spoczywa ciężar udokumentowania straty.

Takim dokumentem mogą być np. protokoły szkód sporządzone przez podatnika, protokoły straży pożarnej itp. [/ramka]