[b]W grudniu 2008 r. spółka kupiła samochód osobowy o wartości przekraczającej 20 tys. euro. Zakup został udokumentowany fakturą VAT wystawioną na firmę przez salon samochodowy. Samochód jest fabrycznie nowy, został przekazany do użytkowania w styczniu 2009 r. i w tym miesiącu wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Na ten dzień ustalony został kurs euro. Czy jest zgodne z prawem, aby dzień poniesienia wydatku nie był tożsamy z dniem oddania do użytkowania, jeśli samochód w momencie zakupu był zdatny do użytkowania? Czy należy uzasadnić tę rozbieżność? [/b]
Takie działanie jest jak najbardziej zgodne z przepisami i spółka nie musi przeprowadzać żadnych dodatkowych zabiegów.
Składniki majątku podlegające amortyzacji wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Tak wynika z art. 16d ust. 2 tej ustawy. Późniejszy termin ich wprowadzenia do ewidencji jest traktowany jako ujawnienie środka trwałego. Odpisów amortyzacyjnych od ujawnionych środków trwałych dokonuje się począwszy od miesiąca następnego po miesiącu ich ujawnienia (art. 16h ust. 1 pkt 4).
Moment przekazania samochodu do użytkowania zależy od decyzji podatnika i podyktowany jest potrzebami prowadzonej działalności, nie wolno jednak amortyzować podatkowo składnika majątku niewykorzystywanego w działalności gospodarczej (art. 16a ust. 1 ustawy o CIT).
[b]Gdyby więc pojazd został przekazany do użytkowania w grudniu 2008 r., wpisanie go do ewidencji w styczniu byłoby ujawnieniem środka trwałego. Jeśli jednak[/b] – jak wynika z pytania – [b]został przekazany do użytkowania w styczniu, to najwcześniejszym możliwym terminem wpisania go do ewidencji był również styczeń.[/b]
[i]Autor jest współpracownikiem Vademecum Głównego Księgowego, ABC Wolters Kluwer Polska[/i]
