Wynika tak z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 8 grudnia 2008 r. ( IPPB3/423-1321/08-2/MK)[/b].
Spółka zajmuje się świadczeniem usług remontowo-budowlanych na terenie Polski oraz krajów Unii Europejskiej. Umowy o pracę zawierane z pracownikami określają jako miejsce wykonywania pracy miejscowość, w której się znajduje siedziba spółki. Okresy wykonywania pracy poza miejscowością siedziby traktowane są jako podróż służbowa. Pracownicy otrzymują więc diety. Spółka się zastanawiała, czy może ich wartość zaliczyć do kosztów podatkowych.
[srodtytul]Jak wysokie należności dajemy[/srodtytul]
Izba skarbowa zgodziła się na to. Kosztem uzyskania przychodów są bowiem zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio się przekłada na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.
Obowiązek wypłaty przez pracodawcę należności przysługujących pracownikowi wykonującemu na jego polecenie zadania służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, wynika z przepisów kodeksu pracy. Warunki wypłacania tych należności pracownikowi zatrudnionemu u innego pracodawcy niż państwowa lub samorządowa jednostka sfery budżetowej określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania.
Postanowienia tych dokumentów nie mogą jednak ustalać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza jego granicami w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona w rozporządzeniach ministra pracy i polityki społecznej (chodzi o dwa rozporządzenia z 19 grudnia 2002 r.).
[srodtytul]Nie tylko wynagrodzenia[/srodtytul]
W przepisach nie ma zakazu ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Niezależnie zatem od tego, czy wypłacane pracownikom środki pieniężne będą elementem wynagrodzenia, czy też zgodnie z przepisami prawa pracy – dietą lub inną należnością, mogą stanowić u pracodawcy koszt uzyskania przychodów. Jest tylko jeden warunek: spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=115893]ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[/link] (i odpowiednio art. 23 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych[/link]). Chodzi o to, by miały związek z uzyskiwanymi przez przedsiębiorcę przychodami lub przynajmniej służyły zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
