Ustawa o VAT mówi, że odliczenie VAT przysługuje jedynie w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji zakupy związane w całości i bezpośrednio ze sprzedażą opodatkowaną VAT uprawniają podatników do odliczenia całości podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu. W przypadku natomiast zakupów związanych w całości i bezpośrednio z działalnością zwolnioną z VAT lub niepodlegającą opodatkowaniu – odliczenie podatku naliczonego im nie przysługuje (art. 90 ustawy o VAT).
[srodtytul]Odliczenie częściowe[/srodtytul]
Z reguły mamy jednak do czynienia z sytuacją, gdy podatnik prowadzi zarówno sprzedaż opodatkowaną, jak i nieopodatkowaną VAT. W konsekwencji zatem zarówno uprawniającą, jak i nieuprawniającą do odliczania podatku naliczonego. W takim przypadku często trudno przypisać dane wydatki jako związane jedynie z działalnością opodatkowaną czy też zwolnioną z VAT. Wtedy podatnikowi przysługuje tylko częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Zasady obliczania odpowiedniej proporcji określa szczegółowo art. 90 ustawy o VAT. Ustala się ją jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całkowitym obrocie podatnika z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje to prawo oraz czynności, w związku z którymi prawo to nie przysługuje.
[srodtytul]Import usługi[/srodtytul]
Skorzystanie z usługi finansowej świadczonej przez zagraniczny podmiot stanowi, co do zasady, import usługi. W konsekwencji polski podatnik zobowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej. Ponieważ zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o VAT usługa finansowa (jaką jest m.in. umowa kredytu) jest zwolniona z VAT, to na fakturze czynność taka zostanie wykazana jako zwolniona z VAT.
Zgodnie z opisanymi wcześniej regułami, co do zasady, wykonywanie czynności zwolnionych z opodatkowania ma wpływ na ustalenia dotyczące proporcji w zakresie odliczenia VAT.
Należy uznać jednak, że w przypadku importu usług nie mamy do czynienia z obrotem, który powinien być uwzględniany przy ustalaniu proporcji. W konsekwencji import usługi finansowej nie powinien mieć wpływu na wielkość podatku naliczonego, jaki może zostać odliczony od podatku należnego.
[srodtytul]Obrotu nie będzie[/srodtytul]
Dla określenia kwot wchodzących w skład proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, należy posłużyć się definicją obrotu zawartą w art. 29 ust. 1. Zgodnie z nią obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o należny podatek. Natomiast przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W przypadku importu usług polski podatnik nie świadczy ich na terytorium kraju, a zatem z tego tytułu nie powstaje obrót. Oznacza to, że wartość wynagrodzenia z tytułu importu usługi finansowej nie powinna być brana pod uwagę przy obliczaniu proporcji naliczonego VAT podlegającego odliczeniu, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Potwierdzają to organy podatkowe, m.in. [b]Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 29 stycznia 2008 r. (IBPP2/443-243/07/ICz) czy Izba Skarbowa w Warszawie w piśmie z 4 lutego 2008 r. (IP-PP2-443-545/07-4/AZ)[/b].
[i]Autor jest radcą prawnym w kancelarii Lovells[/i]
