Czy koszty finansowania obiektów infrastruktury drogowej przekazywanej gminie w związku z realizacją inwestycji budowlanej można zaliczyć do kosztów podatkowych? A może lepiej uznać je za inwestycje w obce środki trwałe albo element podwyższający wartość początkową obiektu, który jest „obsługiwany” np. przez wiadukt albo przebudowane skrzyżowanie?
Ustawa o CIT nie podaje na ten temat żadnych wskazówek. Przez wiele lat trwała dyskusja, czy wydatki związane z tak przekazaną infrastrukturą mieszczą się w definicji kosztu wytworzenia środka trwałego (jako inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych). W lipcu 2006 r. minister finansów w nieoficjalnym piśmie (a więc niestanowiącym interpretacji przepisów podatkowych w rozumieniu ordynacji podatkowej) stwierdził, że koszty tego typu nie są wartością początkową środka trwałego (czy też inwestycji w obce środki trwałe) i powinny być rozliczane jako koszty pośrednie. Jednak we wrześniu 2007 r. Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy stwierdził coś innego. To spowodowało dezorientację u przedsiębiorców.
Najbardziej aktualne stanowisko resortu finansów (znajdujące odzwierciedlenie w interpretacji przepisów podatkowych ze stycznia i lutego 2008 r.) jest zgodne z pismem MF z roku 2006. Potwierdza zatem możliwość zaliczenia takich wydatków do kosztów podatkowych (wyłączając możliwość ujęcia ich w wartości początkowej wznoszonego obiektu budowlanego lub uznania inwestycji drogowej za amortyzowaną inwestycję w obcy środek trwały).
Autor jest doradcą podatkowym i partnerem w MDDP Michalik Dłuska Dziedzic i Partnerzy
