Tak orzekł WSA w Warszawie w wyroku z 29 stycznia 2008 r. (III SA/Wa 1945/07).

Spółka umieszczała na terenie Warszawy tablice reklamowe. Niektóre z nich były związane na trwałe z gruntem, inne umieszczane na platformach żelbetowych albo mocowane śrubami do fundamentów. Nie od wszystkich rodzajów tablic spółka odprowadzała podatek od nieruchomości.

Organy podatkowe (zarówno w pierwszej, jak i w drugiej instancji) uznały, że wszystkie tablice reklamowe są budowlami, a zatem powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Podkreślały, że nie ma znaczenia trwałe związanie budowli z gruntem.

Spółka złożyła skargę do WSA. Twierdziła, że organy podatkowe pominęły kwestię trwałości związania tablic z gruntem, a jest to najistotniejsze kryterium, kwalifikujące je do opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Dodała, że część należących do niej tablic znajdowała się na gruntach prywatnych. Nie powinny one zatem podlegać podatkowi od nieruchomości.

Sąd podzielił stanowisko spółki. Stwierdził, że przy kwalifikacji danej budowli do opodatkowania podatkiem od nieruchomości należy wziąć pod uwagę kwestię trwałości związania budowli z gruntem, co organy podatkowe w swoim rozstrzygnięciu zupełnie pominęły. Budowlą są m.in. wolno stojące, trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe.

Sąd zgodził się ze spółką, że reklamy znajdujące się na gruntach prywatnych nie będą podlegały podatkowi od nieruchomości.

Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Katarzyna Wieczorek, konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte

Zakwalifikowanie poszczególnych obiektów budowlanych na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości wywołuje liczne problemy. W wypadku budowli definicje zawarte w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych odsyłają do prawa budowlanego. Brak w nim jednak definicji budowli, a wyliczenie obiektów budowlanych będących budowlami jest tylko przykładowe.

Wśród budowli wymienia m.in. wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe. Tym samym urządzenia te, jeśli nie są trwale związane z gruntem, nie powinny podlegać opodatkowaniu jako budowle. Tak przyjął w omawianym wyroku sąd, stwierdzając, że nie można w uproszczony sposób, bez badania, czy obiekt jest trwale z gruntem związany, przyjmować, że mamy do czynienia z budowlą.

Stanowisko to jest zgodne z utrwaloną już linią orzeczniczą (m.in. III SA/Wa 1432/07, II SA/Po 375/07, II OSK 754/06).

Osobną kwestię stanowi natomiast stwierdzenie, kiedy możemy mówić o trwałym związaniu z gruntem. Przyjmuje się, że decyduje o nim struktura obiektu i przeznaczenie. Według Ministerstwa Finansów, gdy dany obiekt może być odłączony od gruntu bez uszkodzenia jego konstrukcji, a dolna płaszczyzna jego fundamentu znajduje się na poziomie terenu i jego przeniesienie lub rozebranie nie wiąże się z wykonywaniem robót ziemnych, nie mamy do czynienia z trwałym związaniem z gruntem. W przypadku tablic reklamowych istotne będzie więc np. to, czy zostały one przymocowane do podpór zabetonowanych w podłożu lub do betonowej konstrukcji umieszczonej na podłożu. Dla celów podatkowych każde urządzenie reklamowe (a więc tablica reklamowa wraz z systemem mocującym ją do podłoża) powinno być oceniane indywidualnie.