Student z własną firmą zaliczy nocleg i wydatki na dojazd na uczelnię do kosztów podatkowych

Od stycznia 2011 r. prowadzę pracownię krawiecką w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Zajmuję się projektowaniem i szyciem ubrań. W październiku 2012 r. podjęłam studia zaoczne w zakresie projektowania mody. Uczelnia znajduje się ok. 100 km od mojego miejsca zamieszkania. Zajęcia odbywają się raz, ewentualnie dwa razy w miesiącu. Dojeżdżam na nie samochodem, często korzystam też z noclegu w hotelu. Czy postępuję prawidłowo zaliczając wydatki na dojazd i nocleg do kosztów uzyskania przychodów?

Organy podatkowe wskazują, że aby odliczyć daną opłatę, należy spełniać łącznie trzy warunki:

1. wydatek musi mieć związek przyczynowy z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

2. nie może znajdować się na liście opłat nie- uznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT,

3. musi być właściwie udokumentowany.

Na tej podstawie Izba Skarbowa w Bydgoszczy uznała w interpretacji z 3 stycznia 2013 r. (ITPB1/415-1139/12/AK), że nie ma przeszkód, by przedsiębiorca dojeżdżający na uczelnię odliczył koszty noclegu. Sprawa dotyczyła podatnika, który prowadzi jednoosobową działalności gospodarczą jako ratownik medyczny i podjął naukę na studiach o tym kierunku. Uczelnia znajduje się w innym mieście, więc korzysta z noclegów w hotelu, co potwierdzają faktury VAT.

Organ podatkowy zgodził się z nim, że opłaty za noclegi, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji wpływają na powstanie lub zwiększenie przychodu. Podlegają więc odliczeniu. Zaznaczył jednak, że to na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami.

Podobne stanowisko organy podatkowe zajmują, jeśli chodzi o odliczenie wydatków na dojazdy na uczelnię. Przykładowo Izba Skarbowa w Katowicach wskazała w interpretacji z 18 lutego 2011 r. (IBPBI/1/415-1213/12/ 10/SK), że jeśli przedsiębiorca dojeżdża samochodem wprowadzonym do ewidencji środków trwałych, to za koszty uzyskania przychodów można uznać wszystkie wydatki dotyczące danego pojazdu, które zostały poniesione w czasie podróży. Zalicza się do nich np. zakup paliwa czy opłaty za parking. Jeśli podatnik natomiast korzysta z własnego auta nie będącego środkiem trwałym, to wydatki związane z eksploatacją pojazdu zalicza się do kosztów na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu. Mówi o tym art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT. Koszty eksploatacji pojazdu w tym przypadku nie mogą przekroczyć kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu oraz stawki za 1 km, właściwej dla danego pojazdu.

Zgodnie z art. 23 ust. 5 ustawy o PIT, przebieg pojazdu powinien być udokumentowany w ewidencji potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej auto, numer rejestracyjny i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd – dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu oraz kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu.