Mogą przecież być używane do reklamowania naszej firmy albo wytwarzania jej produktów. Są więc nadal wykorzystywane na potrzeby naszej działalności.

[srodtytul]Co jest środkiem trwałym[/srodtytul]

Przypomnijmy, że do środków trwałych możemy zaliczyć rzeczy:

- które są własnością lub współwłasnością podatnika,

- nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

- kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok,

- wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu operacyjnego.

[srodtytul]Wykorzystywane do produkcji...[/srodtytul]

Czy rzeczy, które znajdują się u kontrahenta (a nie są wynajęte lub leasingowane), nadal mogą być wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika?

W pewnych sytuacjach tak. Potwierdza to sprawa rozpatrywana przez [b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 2 lipca 2008 r. (I SA/Bk 183/08).[/b]

Spółka podpisała z kontrahentami umowy o współpracę i udostępniła im formy wtryskowe. Jak wynika z opisu sprawy, „kontrahenci na otrzymanych środkach trwałych świadczyli usługi montażu wyrobów AGD wyłącznie na rzecz spółki”.

Zdaniem podatnika urządzenia były więc nadal wykorzystywane na potrzeby jego działalności. Spółka kupiła bowiem maszyny po to, aby wykorzystywać je do produkcji swoich wyrobów i osiągać przychody z ich sprzedaży. A do udostępnienia środków trwałych kontrahentom zobowiązywały ją umowy kooperacyjne.

Organy podatkowe uznały jednak, że skoro spółka nie posiada fizycznie środków trwałych, to nie może ich nadal amortyzować. Tak wynika z art. 16a ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link].

Ale sąd inaczej zinterpretował ten przepis. Jak czytamy w wyroku:

„sformułowanie »na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą« wskazuje na konieczność wykazania związku używanych środków trwałych z prowadzoną działalnością gospodarczą, co nie oznacza jednak, że związek ten może wykazać jedynie poprzez fizyczne, bezpośrednie wykorzystanie określonego środka trwałego w działalności gospodarczej podatnika (...) środki trwałe (formy wtryskowe), wykorzystywane mogą być na potrzeby prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej, także gdy nie są fizycznie wykorzystywane przez samą spółkę”.

[srodtytul]...lub reklamy[/srodtytul]

Podobnie będzie przy sprzęcie, który został przekazany kontrahentom w celach reklamowych. Jest wykorzystywany do akcji promocyjnych, wspiera więc sprzedaż podatnika.

Potwierdziło to [b]Ministerstwo Finansów w wyjaśnieniach z 27 lutego 1997 r. (PO 4/GK-722-981/96).[/b]

Czytamy w nich: „firma P-C w celu zwiększenia sprzedaży i konsumpcji produktów poczyniła inwestycje w postaci zakupu lodówek, półek, podświetlanych znaków z napisem P. oraz dystrybutorów do napojów, które zgodnie z zawartymi umowami zostały przekazane do nieodpłatnego używania supermarketom, hurtowniom i sklepom spożywczym dokonującym sprzedaży produktów firmy.

Analiza tych umów wskazuje, że nie mają one charakteru typowej umowy użyczenia. Z pisma spółki oraz postanowień przedłożonej umowy wynika bowiem, że najemca zobowiązuje się do przechowywania i ekspozycji w powierzonym sprzęcie wyłącznie napojów z marką towarową P. lub dystrybuowanych przez tę firmę.

Ponadto zobowiązuje się w zamian za dostarczony sprzęt do zakupu od firmy P-C napojów tej firmy. Cena sprzedawanych napojów kalkulowana jest w ten sposób, że uwzględnia ona wartość sprzętu przekazanego do używania klientom. Oznacza to, że mamy w tym przypadku do czynienia z umową sprzedaży napojów P. połączonej z udostępnieniem do używania urządzeń niezbędnych w tej sprzedaży, a fakt ten ma niewątpliwie wpływ na wielkość osiągniętego przez spółkę przychodu.

W tej sytuacji podatnik, tj. firma P-C, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów z tym związanych, wykazując, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Kosztem uzyskania są także odpisy amortyzacyjne dokonywane przez firmę P-C od wartości początkowej środków trwałych przekazanych do używania klientom (supermarketom, hurtowniom i sklepom)”.

Podobny pogląd [b]Ministerstwo Finansów przedstawiło w piśmie z 29 kwietnia 1999 r. (PB3/MD-731-722-113/99)[/b] dotyczącym regałów sklepowych.

Warto też przypomnieć, że [b]Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 marca 2007 r. (I FSK 557/06)[/b] dotyczącym VAT potwierdził, że przekazywane przez browar wyposażenie ogródków piwnych (stoły, krzesła, parasole) pełni funkcję użytkową. Jego celem jest bowiem „stworzenie odpowiednich warunków do sprzedaży i konsumpcji piwa”.

[ramka][b]Nie trzeba korygować kosztów[/b]

Wydatki na rzeczy, których nie zaliczyliśmy do środków trwałych, z reguły możemy bezpośrednio wrzucić w koszty. Czy trzeba je skorygować, jeśli przekażemy urządzenia kontrahentom?

Nie zawsze.

Wprawdzie art. 23 ust. 1 pkt 49 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o PIT[/link] oraz art. 16 ust. 1 pkt 52 ustawy o CIT mówią, że nie są kosztem wydatki na zakup składników majątku (niezaliczonych do środków trwałych), m.in. gdy są bez uzasadnienia poza siedzibą przedsiębiorstwa, ale Ministerstwo Finansów w piśmie zamieszczonym w Biuletynie Skarbowym nr 5/2007 dotyczącym znajdującego się poza firmą wyposażenia zajęło korzystne dla podatników stanowisko.

Jak czytamy w wyjaśnieniach: „jeśli na przykład firma nabywa urządzenia AGD, które zalicza do wyposażenia (nie zalicza do środków trwałych), a następnie przekazuje je na podstawie umowy do nieodpłatnego korzystania wybranym odbiorcom firmy, a urządzenia te są przekazywane w związku ze sprzedażą produktów firmy, to oznacza, że służą bezpośrednio celom związanym ze sprzedażą tych produktów (np. do ekspozycji, przechowywania, badania), nie służą zatem celom prywatnym.

W takim przypadku nie powinny być wyłączone z kosztów podatkowych wydatki na nabycie tych urządzeń”. [/ramka]