[b]Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 9 listopada 2009 r. (IBPBI/2/423-1346/09/BG).[/b]
Sprawa dotyczyła spółki użyteczności publicznej prowadzącej działalność w zakresie wodociągów i kanalizacji, której jedynym udziałowcem jest jednostka samorządu terytorialnego. Spółka jest właścicielem sieci wodno-kanalizacyjnej (środka trwałego), której część udostępniła na potrzeby inwestycji drogowej.
W związku z budową drogi inwestor poczynił nakłady, m.in. na modernizację sieci spółki, w wyniku czego w pasie drogowym powstały tzw. urządzenia liniowe, traktowane jako środki trwałe. Zostały one następnie przekazane zarządcy drogi, tj. urzędowi miasta.
Obecnie urząd miasta, w wykonaniu obowiązku z art. 32 ust. 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=9AA89BF9EABF79264FAE489995175962?id=184778]ustawy o drogach publicznych[/link], zamierza sporządzić odpowiedni protokoł, żeby nieodpłatnie przenieść własność tych urządzeń na spółkę.
Zdaniem spółki transakcja ta stanowi otrzymanie środków trwałych w nieodpłatny zarząd lub używanie. Spółka spełnia wszystkie przesłanki wymienione w art. 12 ust. 1 pkt 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link], a zatem świadczenie to nie podlega opodatkowaniu.
Organ podatkowy nie zgodził się z tym. Stwierdził, że gdy spółce zostaną przekazane nakłady poczynione przez osobę trzecią na jej środek trwały, to nie zostaną jej oddane w zarząd, ale staną się jej własnością. [b]Jeżeli więc w wyniku otrzymania urządzeń liniowych spółka uzyska faktyczne przysporzenie majątkowe, to z tego tytułu powinna rozpoznać przychód w momencie jego otrzymania (tj. sporządzenia protokołu zdawczo-odbiorczego)[/b].
[i]Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową PricewaterhouseCoopers[/i]
[ramka][b]Komentuje Grzegorz Kuś, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers:[/b]
Ustawa o CIT nie zawiera definicji nieodpłatnego świadczenia. Izba skarbowa potwierdziła ugruntowaną linię interpretacyjną organów podatkowych i sądów administracyjnych, według której nieodpłatnym świadczeniem na gruncie CIT są wszelkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, czyli niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Argumentacja spółki, będącej spółką użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostki samorządu terytorialnego, opierała się na wyjątku przewidzianym przez art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Mówi on, że w takich spółkach wykorzystywanie środków trwałych otrzymanych od jednostek samorządu terytorialnego w nieodpłatny zarząd lub używanie nie powoduje powstania przychodu.
Przekonująca wydaje się jednak argumentacja izby, która twierdzi, że w tym wypadku nie doszło do przekazania w nieodpłatny zarząd lub używanie, wobec faktu, że spółka będzie wyłącznym właścicielem tych środków.
Warto dodać, że z przekazaniami tzw. urządzeń liniowych przy realizacji różnych inwestycji mają do czynienia nie tylko firmy z branży wodociągowo-kanalizacyjnej, ale również energetycznej, gazowniczej czy telekomunikacyjnej. Niemniej warunki konieczne do zastosowania wspomnianego wyjątku są stosunkowo rzadko spełniane.
W praktyce zatem przedsiębiorcy otrzymujący nieodpłatnie infrastrukturę przesyłową na ogół będą zobowiązani do wykazania przychodu z tego tytułu. W tym kontekście warto zwrócić uwagę, że rozpoznanie tego przychodu daje podstawę do uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości otrzymanej infrastruktury (w przeciwnym razie może to być problematyczne).
Powyższe uwagi nie będą na ogół dotyczyły sytuacji, gdy występuje ekwiwalentne (także niepieniężne) świadczenie wzajemne, wykonywane przez przedsiębiorstwo przesyłowe na rzecz przekazującego. [/ramka]
