Ci, którzy wybrali rozliczenie kwartalne, mają na to więcej czasu, do 25 kwietnia (a w zasadzie w tym roku do 26 kwietnia, bo 25 przypada w niedzielę).
Obowiązek rocznej korekty dotyczy tych przedsiębiorców, którzy w ubiegłym roku odliczali VAT stosując tzw. proporcję, z uwagi na to, że wykonywali zarówno działalność, w związku z którą przysługiwało im prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak i taką, która takiego prawa nie dawała (np. zwolnioną z VAT).
Wskaźnik tej proporcji ustala się biorąc pod uwagę obrót z roku poprzedzającego dany rok podatkowy. Po zakończeniu roku odliczenie trzeba skorygować, uwzględniając rzeczywistą proporcję ustaloną dla tego roku.
Tak ustalony wskaźnik (w tym wypadku za 2009 rok) będzie jednocześnie służył do ustalenia wysokości wstępnego odliczenia w roku kolejnym (2010). Stąd ważne jest jego prawidłowe wyliczenie, bo rzutuje to na prawidłowość odliczenia VAT za dwa kolejne lata.
Korekta VAT ma też skutki w podatku dochodowym. Powoduje zwiększenie kosztów bądź przychodów podatkowych. I tak, jeżeli w wyniku korekty zwiększa się wysokość odliczenia (korekta in plus), to kwotę tego zwiększenia, o ile była wcześniej zaliczona do kosztów podatkowych lub ujęta w wartości początkowej składników majątku trwałego – traktuje się jako przychód podatkowy (nie trzeba zmniejszać kosztów ani korygować wartości początkowej).
Z kolei jeśli na skutek korekty odliczenie VAT się zmniejszy (korekta in minus), to kwota tego zmniejszenia – jako niezaliczona wcześniej do kosztów podatkowych (ani nieuwzględniona w wartości początkowej składników majątku trwałego), staje się takim kosztem.
Przepisy ustaw o podatkach dochodowych nie mówią wprost, w którym miesiącu należy rozliczyć skutki rocznej korekty VAT. W praktyce przyjęło się, że odpowiedni przychód lub koszt powstaje w miesiącu złożenia deklaracji VAT uwzględniającej tę korektę, a zatem odpowiednio w lutym (przy rozliczeniu miesięcznym) lub w kwietniu (przy rozliczeniu kwartalnym).
