Likwidacją w tym znaczeniu nie jest natomiast pozostawienie poczynionych nakładów w obcym środku trwałym, który jest następnie zwracany właścicielowi.
Tak rozstrzygnęła [b]Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 16 listopada 2009 r. (IPPB1/415-613/09-2/KS).[/b]
Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który w celu redukcji kosztów magazynowania towarów postanowił zrezygnować z najmowania pomieszczeń biurowych i placu magazynowego. W trakcie umowy najmu poniósł na te obiekty nakłady inwestycyjne, od których naliczane były odpisy amortyzacyjne.
Po opuszczeniu pomieszczeń i placu podatnik pozostawił poczynione w nich nakłady. Dodatkowo porozumiał się z wynajmującym, że koszt tych nakładów zostanie mu częściowo zrekompensowany w formie odszkodowania. Zdaniem podatnika niezamortyzowana wartość inwestycji w obcym środku trwałym jest dla niego kosztem podatkowym.
Organ podatkowy uznał, że to nieprawidłowe stanowisko. Stwierdził, że [b]jeśli przed pełnym zamortyzowaniem inwestycji w obcym środku trwałym podatnik rozwiązał umowę najmu i przekazał właścicielowi środek trwały wraz z poczynionymi w nim nakładami, to ich niezamortyzowana część nie jest kosztem uzyskania przychodów.[/b]
Przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o PIT[/link] pozwalają na zaliczenie do takich kosztów wartości niezamortyzowanej inwestycji w obcym środku trwałym tylko wtedy, gdy wystąpi strata z tytułu likwidacji tej inwestycji.
Natomiast [b]w opisanym przypadku[/b], zdaniem organu, [b]nie doszło do likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych[/b]. Likwidacja taka oznacza bowiem faktyczne zniszczenie środka trwałego, np. w formie jego demontażu. Natomiast w tym wypadku doszło jedynie do zaprzestania jego użytkowania dla celów prowadzonej działalności.
[i]Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową PricewaterhouseCoopers[/i]
[ramka][b]Komentuje Filip Majdowski, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers:[/b]
Interpretacja potwierdza ugruntowane stanowisko organów podatkowych, które uznają, że niezamortyzowana wartość inwestycji w obcym środku trwałym, po rozwiązaniu umowy najmu, nie jest kosztem podatkowym. Skupiają się przy tym wyłącznie na pojęciu „likwidacja”, które nie zostało zdefiniowane w ustawach podatkowych. Rozumieją ten termin ściśle, uosabiając go z fizyczną likwidacją danego środka trwałego, przykładowo demontażem wcześniej poczynionych nakładów w obcym środku trwałym.
Odmienny pogląd w tej sprawie konsekwentnie prezentują natomiast sądy administracyjne [b](np. NSA w wyroku z 4 listopada 2008 r., II FSK 1035/07)[/b]. Z ich orzecznictwa wynika, że pojęcie likwidacji należy interpretować szeroko, jako jakikolwiek sposób wycofania środka z ewidencji. W omawianym przypadku byłoby to właśnie umowne rozwiązanie umowy najmu.
Pamiętajmy też, że zgodnie z przepisami ustaw o podatkach dochodowych przesłanką uniemożliwiającą zaliczenie niezamortyzowanej wartości środka trwałego do kosztów podatkowych jest utrata przydatności gospodarczej na skutek zmiany rodzaju działalności.
Jeżeli środek trwały utracił przydatność gospodarczą z innych przyczyn niż zmiana rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, to strata powstała w wyniku jego likwidacji (nawet jeśli nie nastąpiło fizyczne unicestwienie środka trwałego) będzie kosztem uzyskania przychodów.
Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na art. 14a ordynacji podatkowej, który nakazuje ministrowi finansów dążyć do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe, w szczególności poprzez jego interpretację przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.
Biorąc pod uwagę, że sądy już kilkakrotnie zajmowały w omawianej sprawie stanowisko korzystne dla podatników, minister finansów powinien wydać ogólną interpretację uwzględniającą te orzeczenia.
Na zakończenie warto dodać, że gdy podatnik sprzedaje nakłady inwestycyjne (czy to właścicielowi środka trwałego, czy nowemu najemcy), bez problemu może zaliczyć niezamortyzowaną wartość inwestycji do kosztów uzyskania przychodów, co potwierdzają organy podatkowe. [/ramka]