Zdaniem organów skarbowych stosowanie rabatów jest dozwolone pod warunkiem, że działania te nie prowadzą do unikania opodatkowania. Stosowanie promocji cenowych i sprzedawanie produktów znacznie poniżej ich wartości rynkowej powinno więc mieć uzasadnienie ekonomiczne i prowadzić do osiągania zysków z prowadzonej działalności gospodarczej. Mimo działań marketingowych przedsiębiorca nie ma jednak pewności, że zmobilizuje w ten sposób klienta do zakupu produktów w jego firmie. Udzielenie rabatu nie gwarantuje mu zatem osiągania przychodów. Jak je zatem rozliczyć?
Czytaj także: Sprzedaż towaru za złotówkę a VAT
Przykład
Od czerwca b.r. spółka A prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu kosmetykami. W celu zachęcania klientów do zakupu towarów chce im zaproponować produkt w cenie 1 zł, pod warunkiem, że klient najpierw kupi kosmetyk za 120 zł. Spółka zastanawia się czy sprzedaż towaru za 1 zł będzie przychodem podatkowym i czy będzie mogła odliczyć VAT.
Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. W przypadku sprzedaży towarów w promocji, w tym za złotówkę, trudno mówić o przychodzie, jeśli koszt nabycia towaru był wyższy niż późniejsza cena promocyjna. Jednak na podstawie powołanego przepisu sprzedaż kosmetyku za symboliczną złotówkę należy rozliczyć w przychodach, nawet jeśli cena sprzedaży jest niższa od ceny rynkowej, a wcześniejszy koszt zakupu produktu był wyższy.
Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że przedsiębiorca sprzedaje towar za złotówkę. Zasada ta dotyczy sprzedaży między podmiotami obcymi, wzajemnie niepowiązanymi ze sobą rodzinnie i kapitałowo.
Ważne jest udokumentowanie
Fiskus nie zakwestionuje przyznanego rabatu, jeśli będzie on odpowiednio udokumentowany. Dyrektor KIS w interpretacji z 10 stycznia 2018 r. (0114-KDIP1-1.4012.646. 2017.1.AO) uznał, że „stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych. Podatnik powinien więc ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust/rabat przysługuje". Podstawą dokumentowania zdarzeń gospodarczych są m.in. faktury, paragony, a także inne dowody stwierdzające fakt przeprowadzenia operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem, zawierające wskazanie stron uczestniczących w operacji gospodarczej. Z wyjaśnień organu wynika zatem, że w razie kontroli przedsiębiorca powinien udowodnić fiskusowi komu sprzedał towar po obniżonej cenie.
Kłopot z klientem indywidualnym
Kupując towar klient nie ma jednak obowiązku podawać sprzedawcy swoich danych personalnych. Należy się więc zastanowić czy interpretacja skarbówki nie sięga zbyt daleko w zakresie identyfikacji klientów indywidualnych, gdyż do udokumentowania sprzedaży wystarczy sam paragon.
Można odliczyć VAT
Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przedsiębiorca zarejestrowany jako podatnik VAT czynny ma prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu sprzedaży towarów wykorzystywanych w działalności opodatkowanej. Wobec tego, jeśli przedsiębiorca kupuje towar w celu dalszej sprzedaży opodatkowanej VAT, to na podstawie faktury dokumentującej nabycie może odliczyć podatek. Odliczenie dotyczy zakupu towarów po cenie rynkowej, następnie sprzedawanych w promocji, nawet po cenie niższej niż cena rynkowa. W interpretacji Dyrektora KIS z 10 stycznia 2018 r. (0114-KDIP1-1.4012.709.2017.1.AO) czytamy, że „wydatki ponoszone w związku z akcjami promocyjnymi, w tym na nabycie towarów sprzedawanych w ramach akcji promocyjnych mają wygenerować wyższą sprzedaż (...) zatem wydatki te ponoszone są w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną". Przedsiębiorca może więc odliczyć VAT od wydatków na nabycie produktów sprzedawanych później za złotówkę. ?
podstawa prawna: art. 14 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jen. DzU z 2018 r. poz. 200 ze zm.)
podstawa prawna: art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1221 ze zm.)
