Stanowisko takie potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 marca 2017 r. (2461-IBPB-1-3.4510.1086.2016. 2.TS).

Interpretacja dotyczy spółki, która w ramach swojej działalności gospodarczej podejmuje czynności ukierunkowane na realizację prac badawczo-rozwojowych polegających na opracowywaniu i rozwijaniu kompleksowych rozwiązań w dziedzinie IT. We wniosku wskazano, że realizacja prac badawczo-rozwojowych możliwa jest dzięki zatrudnionemu na podstawie umów o pracę wysoko wykwalifikowanemu personelowi.

Na rzecz innych działów

Zaznaczono przy tym, że w praktyce może wystąpić sytuacja, w której poszczególne osoby będą zajmowały się w godzinach pracy czynnościami niebędącymi realizacją działalności B+R. W szczególności mogą one wykonywać prace na rzecz innych działów lub podejmować czynności niestanowiące prac badawczo-rozwojowych zgodnie z wewnętrznymi procedurami, lecz działania związane z wynikami tych prac już po opuszczeniu fazy badawczej lub wypuszczeniu produktu na rynek. Główną kompetencją tych osób pozostaje jednak realizacja działalności B+R.

Wnioskodawca zapytał, czy wszyscy pracownicy zajmujący się realizacją prac B+R mogą zostać uznani za „zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej" w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i w konsekwencji ich wynagrodzenia mogą stanowić „koszty kwalifikowane", podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w ramach ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Co wynika z umowy

Zdaniem spółki, wszystkich wskazanych powyżej pracowników należy uznać za zatrudnionych „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej". Zakres ich obowiązków zawo- dowych, na podstawie zawartej ze spółką umowy, obejmuje bowiem czynności stanowiące realizację działalności badawczo-rozwojowej spółki, faktycznie wykonują oni taką pracę i obiektywnie mogą przyczynić się do prowadzenia prac B+R, zarówno poprzez bezpośredni udział w określonych projektach, jak i poprzez ich wspieranie.

Reklama
Reklama

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy w całości za prawidłowe, odstępując od uzasadnienia prawnego. ?

Zdaniem autora

Mariusz Żochowski, doradca podatkowy, senior manager w dziale Doradztwa Podatkowego Deloitte

Komentowana interpretacja zasługuje na aprobatę. Wpisuje się ona bowiem w cel wprowadzenia regulacji dotyczących ulgi na prace badawczo-rozwojowe. Taki kierunek wykładni może wpłynąć na realne wykorzystanie przez przedsiębiorców ulgi, która została wprowadzona jako zachęta do podejmowania przez nich działań innowacyjnych. Dzięki niej podatnicy, realizujący określone czynności, mogą liczyć na konkretne wsparcie, tj. możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania dodatkowej puli kosztów pracowniczych (30 proc. w odniesieniu do 2016 r. oraz 50 proc. w odniesieniu do 2017 r. i lat kolejnych).

Należy podkreślić, że kwestia będąca przedmiotem interpretacji budzi w praktyce pewne wątpliwości, co jest także widoczne w dotychczasowych rozstrzygnięciach organów podatkowych. Niekiedy prezentowane są formalistyczne stanowiska, ograniczające w istotny sposób możliwość efektywnego skorzystania z ulgi przed podmioty, dla których została ona stworzona. Przykładowo organy wskazywały, że kluczowe znaczenie mają bezpośrednie postanowienia zawarte w umowie o pracę, bez uwzględnienia szerszego kontekstu tych postanowień oraz faktycznych czynności podejmowanych przez pracowników. Dodatkowo, nakazywano odpowiednią alokację czasu pracy do działań badawczo-rozwojowych spełniających definicję ustawową. Z drugiej strony prezentowane były także stanowiska odmienne, nienakładające nadmiernych wymagań na przedsiębiorców.

W komentowanej interpretacji przyjęto to drugie, bardziej wyważone stanowisko. Zaakceptowano bowiem, że spełnienie warunku zatrudnienia „w celu realizacji działalności badawczo- -rozwojowej" nie wymaga dosłownego postanowienia umownego, a wystarczający jest odpowiednio sformułowany zakres obowiązków. Istotne jest jednak to, aby dany pracownik rzeczywiście wykonywał czynności z zakresu B+R. Dodatkowo potwierdzono, że nawet jeśli pracownik wykonuje w swojej pracy także inne czynności niż wprost dotyczące działań badawczo-rozwojowych w rozumieniu przepisów podatkowych (jednakże z nimi związane), to całość jego wynagrodzenia może być ujęta jako koszt kwalifikowany spełniający warunki do zastosowania ulgi.

Należy jeszcze raz podkreślić, że zaprezentowany w interpretacji kierunek wykładni wpisuje się w założenia przyjętych regulacji i jest tym, czego oczekuje biznes. Stwarza on bowiem szansę na praktyczną możliwość skorzystania ze wsparcia przez przedsiębiorców działających w obszarze B+R i podejmujących w tym zakresie określone wysiłki i ryzyka. Pozostaje mieć nadzieję, że praktyka będzie rozwijała się właśnie w tym kierunku.