Faktury uproszczone na razie poza JPK

Od 1 października 2020 r. podatnicy VAT czynni są obowiązani prowadzić ewidencję VAT oraz składać informację JPK_VAT i deklaracje VAT-7/VAT-7K według nowych zasad. Szczegółowy zakres danych zawartych deklaracjach VAT-7 i VAT-7K oraz w ewidencji VAT określa rozporządzenie ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (dalej: rozporządzenie).

Rozporządzenie określa zakres danych pozwalających na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej. Chodzi w szczególności o dane dotyczące:

- rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku,

- kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego,

- kontrahentów,

- dowodów sprzedaży i zakupów.

Czytaj także: Firmy mają problem, jak wypełnić JPK

Co zawiera ewidencja

I tak, zgodnie z przepisami rozporządzenia ewidencja zawiera m.in. następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego:

- wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego wynikające z następujących czynności podlegających opodatkowaniu, w odniesieniu do których istnieje obowiązek wystawienia przez podatnika faktury: dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych odpowiednio stawką 5 proc., 7 proc. albo 8 proc., 22 proc. albo 23 proc. (zob. § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia),

- wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego wynikające z dostawy towarów oraz świadczenia usług udokumentowanych fakturą wystawioną przez podatnika zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, w podziale na stawki podatku (zob. § 10 ust. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia).

Informacje z faktury

Na podstawie § 10 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, poza ww. danymi ewidencja zawiera następujące dane z faktur:

a) numer, za pomocą którego nabywca, dostawca lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, zapisywany poprzez wyodrębnienie kodu kraju oraz kodu cyfrowo-literowego,

b) imię i nazwisko lub nazwę nabywcy, dostawcy lub usługodawcy,

c) numer odpowiednio faktury lub dokumentu albo faktury korygującej,

d) datę wystawienia odpowiednio faktury lub dokumentu albo faktury korygującej,

e) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, jeśli taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.

Ponadto, rozporządzenie przewiduje oznaczenia alfanumeryczne (kody od GTU_01 do GTU_13) w przypadku ujmowania w ewidencji sprzedaży dostaw niektórych towarów lub usług oraz niektórych transakcji (procedury: SW, EE, TP, TT_WNT, TT_D, MR_T, MR_UZ, I_42, I_63, B_SPV, B_SPV_DOSTAWA, B_MPV_PROWIZJA, MPP). Oznaczenia te są opisane w § 10 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia.

Zawieszenie obowiązku

Rozporządzeniem z 1 kwietnia 2020 r. minister finansów postanowił, że do 31 grudnia 2020 r. podatnicy nie wykazują w ewidencji m.in. wysokości podstawy opodatkowania i wysokości podatku należnego wynikających z paragonów fiskalnych uznanych za faktury uproszczone (patrz ramka). Następnie rozporządzeniem z 17 grudnia 2020 r. minister finansów przedłużył do 30 czerwca 2020 r. okres w którym w ewidencji VAT nie trzeba wykazywać m.in. wysokości podstawy opodatkowania i wysokości podatku należnego wynikających z paragonów fiskalnych uznanych za faktury uproszczone. Oznacza to zatem, że wszyscy podatnicy będą wykazywać w nowej ewidencji VAT dane zawarte na paragonach uznawanych za faktury uproszczone – dopiero od 1 lipca 2021 r.

Uproszczenie dla firm stosujących kasy

Wprowadzając do ewidencji paragony fiskalne uznawane za faktury uproszczone, do 30 czerwca br. podatnicy nie będą wykazywali:

- wysokości podstawy opodatkowania i wysokości podatku należnego, wynikającego z tych paragonów,

- numeru, za pomocą którego nabywca, dostawca lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,

- imienia i nazwiska lub nazwy nabywcy, dostawcy lub usługodawcy,

- numeru paragonu fiskalnego,

- daty wystawienia paragon fiskalnego,

- daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub daty otrzymania zapłaty, jeśli taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

- oznaczeń alfanumerycznych, o których mowa w § 10 ust. 3 i 4 rozporządzenia (dotyczących niektórych dostaw towarów i usług oraz niektórych transakcji)

– związanych z tymi paragonami fiskalnymi, jeśli w tym okresie wartość sprzedaży bez podatku (netto) oraz wysokość podatku należnego wynikające ze zbiorczych informacji z ewidencji sprzedaży (zarejestrowanej za pomocą kasy rejestrującej) zostały ujęte w ewidencji na podstawie zbiorczych informacji z ewidencji sprzedaży (zarejestrowanej za pomocą kasy rejestrującej).

Ujmując w ewidencji raporty fiskalne (miesięczne lub dobowe) należy pamiętać, że na podstawie § 10 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia ewidencja zawiera następujące oznaczenia dowodów sprzedaży: „RO" – dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących.

PRZYKŁAD:

Spółka (podatnik VAT czynny) sprzedaje artykuły biurowe. W większości klientami są osoby indywidualne. Z tego względu sprzedaż rejestruje za pomocą kasy rejestrującej. Spółka zdecydowała, że sprzedaż z kasy fiskalnej będzie ujmować w nowym JPK_VAT na podstawie dobowych raportów fiskalnych. 7 stycznia 2021 r. łączna wartość raportu dobowego z kasy fiskalnej wyniosła 2460 zł, w tym wartość sprzedaży netto: 2000 zł, a VAT: 460 zł. Wśród wystawionych tego dnia paragonów fiskalnych i ujętych w raporcie dobowym z kasy fiskalnej znalazł się jeden paragon fiskalny wystawiony dla nabywcy będącego podatnikiem VAT. Paragon ten na kwotę brutto 246 zł, w tym VAT: 46 zł zawierał NIP nabywcy. Z tego względu spółka uznała go za tzw. fakturę uproszczoną i nie wystawiła dla tego klienta zwykłej faktury. Sprzedaż udokumentowana tym paragonem (uznawanym za fakturę uproszczoną) powinna być ujęta zbiorczo na podstawie dobowego raportu kasowego z oznaczeniem RO w kwotach: podstawa opodatkowania wg stawki 23 proc.: 2000 zł, VAT wg stawki 23 proc.: 460 zł. Przedmiotowy paragon fiskalny (uznawany za fakturę uproszczoną) nie powinien być odrębnie wykazywany w nowej ewidencji i nowym JPK VAT.

Autor jest doradcą podatkowym

Paragony do 450 zł

Do faktur zalicza się także tzw. faktury uproszczone, którymi są paragony fiskalne do kwoty brutto 450 zł, jeśli na paragonie zamieszczony jest NIP nabywcy.

Stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza 450 zł albo 100 euro (jeżeli kwota ta określona jest w euro) faktura może nie zawierać danych określonych w:

- art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT dotyczących nabywcy (tj. jego imienia i nazwiska lub nazwy oraz adresu) i

- art. 106e ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14 ustawy o VAT (tj. miary i ilości [liczby] dostarczonych towarów lub zakresu wykonanych usług; ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku [ceny jednostkowej netto]; wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku [wartości sprzedaży netto]; stawki podatku; sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku).

Warunkiem jest jednak, żeby zawierała dane pozwalające określić kwotę podatku dla poszczególnych stawek.

Faktur uproszczonych nie stosuje się m.in. w przypadku:

- sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju,

- sprzedaży, dla której nie jest na fakturze podawany NIP nabywcy,

- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (art. 106e ust. 6 ustawy o VAT).

Za tzw. fakturę uproszczoną uznaje się zatem paragon fiskalny, w sytuacji gdy nabywcą jest podatnik, na paragonie znajdzie się jego NIP, a wartość brutto paragonu nie przekracza 450 zł.