Izba Skarbowa w Katowicach rozstrzygnęła w interpretacji z 16 czerwca 2016 r. (IBPP2/4512-214/16/BW) kwestię rozliczenia opłat związanych z usługami rezerwacji lokali.
Z pytaniem zwróciła się spółka, która jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność m.in. w zakresie krótkoterminowego zakwaterowania. Prowadzi ona ewidencję udostępnianych przez siebie pokoi i apartamentów. Klienci rezerwują wybrany pokój lub apartament w określonym terminie i uiszczają na rzecz spółki zaliczkę albo podają dane karty kredytowej lub płatniczej, niezbędne do obciążenia stosowną kwotą. Jeśli klient skorzysta z usługi zakwaterowania, to spółka wystawia mu fakturę VAT. Jeśli uprzednio wpłacił zaliczkę, to zostaje ona zaliczona na poczet wynagrodzenia za usługę.
Zdarza się, że klienci rezygnują z rezerwacji bez zachowania określonego w umowie czasu wypowiedzenia lub nie stawiają się w określonym terminie. Wówczas spółka obciąża ich opłatą za spóźnione anulowanie rezerwacji i rezygnację z usługi zakwaterowania. Pobiera też dodatkowe opłaty w przypadku zniszczeń w apartamencie, konieczności dodatkowego sprzątania albo za zgubione klucze.
Spółka zapytała, czy opłaty za spóźnione anulowanie rezerwacji i/lub rezygnację z usługi zakwaterowania powinny być opodatkowane VAT i czy inne opłaty dodatkowe powinny być opodatkowane tym podatkiem. Chciała się też upewnić, czy musi dokumentować je fakturami. Uznała, że w opisanych przypadkach nie dochodzi do wykonania przez nią żadnej usługi na rzecz potencjalnego klienta. Wpłacone kwoty należy zakwalifikować jako świadczenia odszkodowawcze, które nie są wynagrodzeniem za żadną usługę i nie podlegają VAT.
Organ podatkowy przyznał, że opłata z tytułu zbyt późnego odwołania rezerwacji, jako pełniąca funkcję odszkodowawczą, nie jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę zakwaterowania. Jest to rekompensata za poniesione koszty bądź utracone korzyści. Oznacza to, że nie podlega ona VAT i że spółka nie jest obowiązana do wystawiania faktur VAT.
Inaczej będzie jednak w przypadku opłat za zniszczenia w apartamencie, dodatkowe sprzątanie lub zgubione klucze. Z przepisów kodeksu cywilnego wynika, że wynajmujący powinien wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywać ją w takim stanie przez cały czas trwania najmu. Opłaty za zniszczenia są związane z usługą wynajmu lokalu. Pobierane są w związku z niewłaściwym używaniem przedmiotu najmu. Należy je traktować jako wynagrodzenie za świadczenie wykonywane przez wnioskodawcę.
Takie świadczenie, za które spółka pobiera wynagrodzenie (opłaty za zniszczenia, dodatkowe sprzątanie, zgubione klucze), podlega opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawiania faktur VAT z tego tytułu.
podstawa prawna: ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 710 ze zm.)
podstawa prawna: ustawa z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 380 ze zm.)