Zdarza się, że złożoność i skala planowanej inwestycji przekracza – czy to pod względem finansowym, organizacyjno-technicznym, czy też ze względu na brak odpowiednich pozwoleń lub koncesji – faktyczne możliwości przedsiębiorcy. W takiej sytuacji przedsiębiorcy niejednokrotnie decydują się na skorzystanie z instytucji konsorcjum, która pozwala na realizację przedsięwzięcia przy użyciu cudzych zasobów bez konieczności zawiązywania odrębnej spółki celowej.
Zawarcie umowy konsorcjum, jakkolwiek korzystne, niesie ze sobą wątpliwości związane ze sposobem i formą w jakich powinny odbywać się wzajemne rozliczenia pomiędzy jego uczestnikami (konsorcjantami), o czym jest mowa w niniejszym artykule.