Prowadzę działalność gospodarczą w zakresie wykończenia wnętrz w nieruchomościach należących do klientów, głównie osób fizycznych. Polega ona na wykonaniu projektu wnętrza, zakupie materiałów i realizacji zgodnie z podpisaną z klientem umową. Ostatnio jeden z klientów z powodów finansowych wycofał się ze zlecenia w trakcie jego realizacji. Tymczasem poniosłam już koszty związane z wykonaniem projektu i zakupem materiałów, takich jak m.in. płytki ceramiczne, farby i tapety. Czy mogę odliczyć te koszty? – pyta czytelniczka.
Tak.
Fiskus zgadza się na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z niedokończonymi inwestycjami. Pozytywną opinię w podobnej sprawie wydała ostatnio Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 6 października 2015 r. (IBPB-1-1/4511-411/15/ZK).
Z pytaniem zwróciła się podatniczka, która jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług budowlanych na rzecz innych firm. Współpraca polega na wykonaniu obiektu pod klucz. Wnioskodawczyni znajduje lokalizację dla obiektu, wykonuje go zgodnie z projektem i gotowy oddaje do użytku inwestorowi. Jej praca polega na dopełnieniu wszystkich formalności i podjęciu wszystkich niezbędnych czynności aż do oddania obiektu inwestorowi. Pokrywa również wszystkie koszty związane z realizacją zlecenia, za co otrzymuje wynagrodzenie. Są to zarówno koszty administracyjne, jak i typowo budowlane: karczowanie miejsca budowy, wykonanie robót ogólnobudowlanych, posadzek, elewacji i dachu oraz wszelkich instalacji. Szczegóły planowanych robót oraz ceny wykonania usług ustalane są w drodze składanej kontrahentowi indywidualnej oferty i kosztorysu wykonania robót, które inwestor akceptuje i podpisuje umowę na realizację inwestycji.
Zdarza się jednak, że inwestor na wstępnym etapie rezygnuje z wykonania obiektu, gdyż jego realizacja okazuje się z różnych przyczyn nieopłacalna. Nie zwraca wówczas wnioskodawczyni poniesionych już kosztów, np. uzyskania stosownych pozwoleń i wykonania projektów. Podatniczka zapytała, czy może je wówczas odliczyć jako koszty zaniechanych inwestycji.
Organ podatkowy uznał, że nie będą to koszty zaniechania inwestycji, o których mowa w art. 22 ust. 5e ustawy o PIT. Można je natomiast uznać za koszty uzyskania przychodów. Z wniosku wynika bowiem, że wydatki są bezpośrednio związane z prowadzoną przez podatniczkę działalnością gospodarczą. Zostały poniesione na potrzeby tej działalności w celu uzyskania w przyszłości przychodu z tego tytułu od podmiotów, z którymi wnioskodawczyni już współpracowała i od których uzyskiwała przychody. Co więcej, poniesienie tych wydatków było niezbędne do nawiązania współpracy.
Organ stwierdził więc, że poniesienie tych wydatków było racjonalnie uzasadnione. Co istotne, rezygnacja przez inwestora z wykonania obiektu była niezależna od wnioskodawczyni, gdyż nie miała ona wpływu na te decyzje i na utratę oczekiwanych przychodów.
Na tej podstawie organ uznał, że poniesione wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.