Prowadzę biuro rachunkowe. Moi klienci często pytają mnie, jaka metoda amortyzacji będzie dla nich korzystniejsza w sytuacji nabycia używanego środka trwałego – liniowa czy indywidualna? – pyta czytelniczka.
Zgodnie z art. 16h ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22h ust. 1 ustawy o PIT, co do zasady odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 16e ustawy o CIT lub art. 22e ustawy o PIT, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT lub art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.