VAT: Na fakturze korygującej trzeba podawać numer faktury korygowanej

Czego dotyczył spór

Spółka w trakcie prac nad wdrożeniem systemu wystawiania i przesyłania faktur VAT w formie elektronicznej stwierdziła, że nie jest w stanie zamieszczać na tych fakturach wszystkich danych wymaganych przez resort finansów. W szczególności nie jest możliwe umieszczenie informacji o numerze faktury pierwotnej (korygowanej).

Spółka zwróciła się o interpretację indywidualną do Ministerstwa Finansów, wskazując kontekst związany z art. 226 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DzU UE L z 2006 r. nr 347, s. 1). Zdaniem spółki faktury korygujące, mimo braku referencji do faktury pierwotnej, będą prawidłowe i poprawne dla celów rozliczania podatku od towarów i usług.

Innego zdania był resort finansów, który uznał, że elektroniczna faktura korygująca nie zawierająca numeru faktury pierwotnej (korygowanej) nie będzie wystawiona prawidłowo.

Sąd administracyjny podtrzymał stanowisko ministerstwa. Jego zdaniem wymóg zamieszczenia na fakturze korygującej numeru faktury korygowanej, ustanowiony przez polskiego ustawodawcę, mający na celu zagwarantowanie poprawnego ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych (zarówno u wystawcy faktury korygującej, jak i kontrahenta, który na podstawie tej faktury ma obowiązek dokonania korekty podatku VAT), zawiera się w granicach zakreślonych art. 273 dyrektywy 112. A zatem przepisy prawa krajowego są zgodne z przepisami unijnymi. Dyrektywa nie nakazuje w korekcie podawania numeru faktury pierwotnej.

Spółka wniosła skargę kasacyjną, w której wskazała, że w świetle przepisów dyrektywy 112 elektroniczna faktura korygująca będzie wystawiona poprawnie, jeżeli odnosi się w sposób wyraźny i jednoznaczny do pierwotnej faktury. Dyrektywa nie wskazuje numeru referencyjnego faktury zmienianej jako obowiązkowego elementu faktury zmieniającej ani też jako jedynego sposobu odniesienia się do faktury pierwotnej, co oznacza – zdaniem spółki – że dopuszczalne są również inne odniesienia do faktury pierwotnej. Takim odniesieniem jest np. numer zamówienia/dostawy, unikalny i wspólny dla faktury zmienianej i zmieniającej.

Spółka postawiła tezę, że polskie prawo – poprzez dodanie dodatkowego obowiązku – narusza regulacje unijne.

Rozstrzygnięcie

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę. Zdaniem sądu wymóg zawarty w art. 219 dyrektywy 112, że każdy dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny ?i jednoznaczny, uznaje się za fakturę, oznacza konieczność zawarcia w fakturze korygującej informacji, która pozwoli na jednoznaczne przyporządkowanie korekty do faktury pierwotnej (sygnatura akt: I FSK 392/13).

Według sądu nie da się zaprzeczyć, że podanie numeru faktury korygowanej jest najprostszym i najmniej uciążliwym sposobem wskazania w sposób wyraźny ?i jednoznaczny, do jakiej faktury pierwotnej odnosi się faktura korygująca. Trudno zatem w takiej sytuacji uznać umieszczenie tego elementu faktury korygującej w przepisach krajowych za naruszenie przepisów unijnych.

Z drugiej strony sąd nie miał wątpliwości, że identyfikowanie w fakturze korygującej faktury pierwotnej jedynie za pomocą danych takich jak numer dostawy czy zamówienia mogłoby znacznie utrudnić prawidłowe stosowanie podatku VAT i sprawowanie przez organy nadzoru.

Polskie przepisy zobowiązujące do podania numeru faktury korygowanej wykraczają poza obowiązki wyraźnie określone w dyrektywie, ale nie stanowią obowiązków dodatkowych – orzekł NSA.