Czego dotyczył spór
Spółka kupiła urządzenia i maszyny, które w bieżącym roku będą oddawane do użytku, a co za tym idzie – przyjmowane do ewidencji środków trwałych i rozpocznie się ich amortyzacja.
Spółka podpisała umowę na dotację stanowiącą częściową refundację zakupionego środka trwałego (kwoty netto). Wypłata dotacji, a więc częściowa refundacja kosztów zakupu środków trwałych, nastąpi za kilka miesięcy.
Spółka zwróciła się do izby skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji. Chciała się dowiedzieć, w którym roku (miesiącu) powinna wyłączyć z podstawy opodatkowania koszty sfinansowane dotacją, jeśli wpłynie ona w innym roku podatkowym niż rozliczone koszty. Czy to będzie w roku uznania poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodów, czy też w roku (miesiącu) otrzymania dotacji do tych kosztów?
Zdaniem spółki, wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych powinno nastąpić w miesiącu (roku) otrzymania dotacji, nawet jeśli wydatki były poniesione w innym roku podatkowym i uznane za koszty podatkowe w innym roku podatkowym niż otrzymana dotacja.
Innego zdania był dyrektor izby skarbowej, który stwierdził w interpretacji, że spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie tę część odpisów amortyzacyjnych, która dotyczy nieobjętej dofinansowaniem wartości początkowej danego środka trwałego.
Spółka jest zobowiązana dokonać korekty kosztów w tych miesiącach (okresach), w których wykazała je w wysokości zawyżonej. A zatem, korekta ta – w sytuacji gdy koszty te były wykazane w wysokości zawyżonej – powinna być dokonana wstecz.
Spółka wniosła skargę do sądu administracyjnego. Jej zdaniem nie ma uzasadnienia do dokonywania korekty wstecz, tj. za miesiące, w których odpisy były ujmowane w kosztach podatkowych. Były one wówczas zaliczane do kosztów uzyskania przychodów prawidłowo, wtedy jeszcze wydatki na nabycie/wytworzenie środka trwałego nie zostały podatnikowi zwrócone. Sytuacja uległa zmianie dopiero w momencie otrzymania dotacji i dopiero wówczas należy dokonać zmniejszenia kosztów podatkowych.
Rozstrzygnięcie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł, że stanowisko dyrektora izby skarbowej, przedstawione w interpretacji indywidualnej, jest nieprawidłowe (sygnatura akt: I SA/Gd 41/14z).
Błędne jest stanowisko organu, że jeżeli spółka na dzień poniesienia wydatku posiadała wiedzę, że wydatek ten zostanie sfinansowany np. z dotacji, to poniesiony wydatek nie powinien był być uznawany za koszt uzyskania przychodu.
Zdaniem sądu – nie jest również możliwy do zaakceptowania pogląd organu, że korekta powinna dotyczyć tych okresów, w których dokonywano uprzednio odpisów amortyzacyjnych, co powoduje, że konieczna byłaby korekta wcześniejszego rozliczenia podatkowego ze wszelkimi konsekwencjami podatkowymi w postaci powstania zaległości i obowiązkiem zapłaty odsetek.
Nie można przyjąć – uznał sąd – że spółka miałaby uiścić odsetki od zaległości podatkowych, w sytuacji gdy jej postępowanie było zgodne z prawem.
