Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał, że skoro przenośny kiosk handlowy służył do prowadzenia firmy, sprzedaż tej budowli jest przychodem z działalności gospodarczej (nr interpretacji IPTPB1/415-619/13-2/KO).

Z wnioskiem o jej wydanie zwróciła się podatniczka prowadząca od 2008 r. działalność handlową z wykorzystaniem przenośnego kiosku. Otrzymała go w drodze darowizny od najbliższej rodziny częściowo w 2008 r. i w pozostałej części w 2012 r.

Wartość budowli to 20 tys. zł. Podatniczka do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej zaliczała wydatki na energię, dzierżawę gruntu, wywóz śmieci i inne dotyczące bieżących kosztów utrzymania tego kiosku. Wartość samej budowli nigdy jednak nie pomniejszała przychodów. Podatniczka zdecydowała o likwidacji działalności, w związku z czym planowała sprzedaż kiosku.

Pytanie dotyczyło konieczności zapłaty podatku dochodowego od tej transakcji.

Kioskarka uznała, że nie będzie musiała zapłacić daniny. Wyjaśniła, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomych powstaje tylko wtedy, gdy zbycie następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca nabycia. Na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej jest natomiast odpłatne zbycie wykorzystywanych w firmie składników majątku ujętych w ewidencji środków trwałych.

Podatniczka uznała, że skoro kiosk nie figurował w ewidencji, co uniemożliwiło jej też amortyzację, to przychód z działalności gospodarczej nie powstanie. Od nabycia minęło już z kolei więcej niż pół roku, więc nie powstanie też przychód ze sprzedaży majątku prywatnego.

Izba skarbowa uznała jednak, że podatniczka powinna rozpoznać przychód z działalności gospodarczej. Jej zdaniem bez znaczenia jest to, że przepis wyraźnie mówi o sprzedaży wprowadzonych do ewidencji składników majątku, a kiosk do tej ewidencji nie został wpisany. Organ doszedł do takiej konkluzji na podstawie art. 22d ust. 2 ustawy o PIT, który mówi o terminie wpisania składników majątku do ewidencji, uznając, że podatniczka miała obowiązek ujawnienia kiosku w firmowej ewidencji.

– Zatem wnioskodawczyni nie może wywodzić korzystnych dla siebie skutków podatkowych z faktu, iż nie wypełniła jednego ze swoich obowiązków – uzasadniła izba.