- Zaufany kontrahent reguluje swoje zobowiązania zawsze przed terminem, w związku z czym korzysta ze skonta. Wystawianie z tego tytułu faktur korygujących jest procesem uciążliwym i pracochłonnym. Czy w tej sytuacji uwzględnienie skonta na fakturze pierwotnej będzie zgodne z przepisami podatkowymi? – pyta czytelnik.

Powszechną praktyką w obrocie gospodarczym jest ustalanie tzw. skonta, czyli upustu z tytułu wcześniejszej płatności. Rozwiązanie to jest obecnie chętnie stosowane przez podatników chociażby ze względu na możliwość poprawy płynności finansowej przedsiębiorstwa. Nie jest jednak w pełni jasne, w jaki sposób skonto powinno być ujęte dla celów VAT.

Przeważająca praktyka

Wydaje się, że zgodnie z przeważającą na rynku praktyką, faktura pierwotna opiewa na pełną kwotę, natomiast w przypadku przedterminowego otrzymania płatności na kwotę uwzględniającą skonto wystawiana jest faktura korygująca.

Takie podejście wydaje się zgodne z definicją podstawy opodatkowania z ustawy o VAT, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót, a obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży. Ponadto ustawa o VAT wskazuje, że podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu np. o kwoty udokumentowanych skont (art. 29 ust. 4). Podejście takie potwierdzane jest przez organy skarbowe.

Przykładowo w interpretacji z 8 kwietnia 2013 r. wydanej przez Izbę Skarbową w Poznaniu (ILPP1/443-86/13-2/NS) stwierdzono, że skonto nie może być uwzględnione w momencie wystawienia faktury ze względu na jego warunkowy charakter. Należy także zauważyć, że podatnicy wnioskujący o wydanie interpretacji w tego typu sprawach często sami wskazują na konieczność wystawiania faktur korygujących, a otrzymywana przez nich odpowiedź ze strony władz skarbowych jest pozytywna (np. interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 5 lutego 2013 r., IBPP2/443-1137/12/BW).

Są inne rozwiązania

W przypadku stałych kontrahentów, regulujących zobowiązania zawsze przed terminem płatności i korzystających ze skonta, konieczność wystawiania faktur korygujących jest uciążliwa. Powstaje zatem pytanie, czy skonto można uwzględnić już w fakturze pierwotnej i tym samym ułatwić prowadzenie działalności gospodarczej.

Podejście takie zostało zaakceptowane np. w interpretacji wydanej 25 czerwca 2013 r. przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy (ITPP1/443-314/13/IK), w której uznano, że w przypadku pisemnego zobowiązania kontrahenta do wcześniejszej zapłaty skonto może być uwzględnione już na fakturze pierwotnej.

Wskazano, że w tej sytuacji rabat nie jest wynikiem przypadku i należy go traktować jako udzielony w momencie transakcji. Niewywiązanie się przez kontrahenta z ustalonych warunków, a tym samym nieuregulowanie płatności w ustalonym terminie wiąże się z koniecznością wystawienia faktury korygującej, zwiększającej podstawę opodatkowania.

Warto zwrócić uwagę, że takie podejście jest zgodne z przepisami Dyrektywy o VAT, która przewiduje, że podstawa opodatkowania (definiowana jako wszystko, co stanowi zapłatę) nie obejmuje obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty (art. 73 i 79 Dyrektywy VAT 2006/112/WE).

Co się zmieni w ustawie

Regulacje te zostaną właściwie zaimplementowane do ustawy o VAT, w której od 1 stycznia 2014 r. dotychczasowe przepisy (art. 29) zostaną zastąpione nowymi regulacjami – art. 29a. Analiza tych przepisów wskazuje, że ustawodawca rozróżnił ujęcie rabatu transakcyjnego i potransakcyjnego w podstawie opodatkowania. Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie będzie obejmować m.in. obniżek cen uwzględnionych w momencie sprzedaży, jak i z tytułu wcześniejszej zapłaty (skont).

Trzeba zatem uznać, że skonto już w momencie wystawiania faktury pierwotnej powinno być ujmowane w podstawie opodatkowania, czyli powinna być ona odpowiednio zmniejszona.

Natomiast w sytuacji udzielenia opustów i obniżek cen po dokonaniu sprzedaży podstawa opodatkowania ulegnie obniżeniu (art. 29a ust. 10 ustawy o VAT) i konieczne będzie wystawienie faktury korygującej. Można zatem sądzić, że w świetle nowych przepisów kwestia rozliczania skont ulegnie zmianie z korzyścią dla podatników.

Przykład

Sprzedawca Piotr Wiśniewski, wystawiając fakturę na kwotę 100 000 zł ustalił, że termin płatności upływa za 2 tygodnie. Jednocześnie pan Piotr umożliwił kontrahentowi skorzystanie ze skonta (5 proc.) w przypadku uregulowania należności w ciągu 5 dni.

W świetle obowiązujących przepisów sprzedawca zobowiązany jest wystawić fakturę na kwotę 100 000 zł, a w przypadku otrzymania zapłaty przed terminem płatności, dodatkowo fakturę korygującą uwzględniającą kwotę przyznanego rabatu (w tym przypadku 5 000 zł).

Zgodnie z nowymi przepisami (od 2014 roku) wydaje się, że sprzedawca będzie mógł uwzględnić skonto już na pierwotnej fakturze i wystawić ją na kwotę 95 000 zł. Jeśli kontrahent nie zapłaci w ciągu 5 dni, to wystawiona zostanie faktura korygująca zwiększająca podstawę opodatkowania.