Aby można było mówić o inwestycji w obcym środku trwałym, to musi on być używany w prowadzonej działalności na podstawie tytułu prawnego (tak interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 27 października 2008 r., IBPB3/423-623/08/PP).

Postawą ujęcia danej inwestycji w ewidencji środków trwałych jest dysponowanie przez podatnika np. umową najmu, dzierżawy itp. oraz poniesienie kosztów inwestycji (tak interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 grudnia 2008 r., ITPB3/423-486/08/MK, oraz z 28 sierpnia 2012 r., ITPB1/414-622/12/ PSZ).

Inwestycje w obcych środkach trwałych użyczonych najczęściej mają miejsce w przypadku osób fizycznych. W sytuacji, gdy podatnikowi – osobie fizycznej – środek trwały użyczy członek rodziny, np. rodzic, brat lub żona, to o inwestycji w obcym środku trwałym możemy mówić, jeżeli składnik majątku nie jest przedmiotem ich współwłasności, w szczególności małżeńskiej (tak interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 czerwca 2011 r., ILPB1/415-333/11-4/AO; interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 20 maja 2008 r., IBPB1/415-166/08/BK).

Uwaga! Jeżeli podatnik używa składników majątku na podstawie umowy leasingu finansowego, to jako korzystający dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Składniki majątku są w tym przypadku środkami trwałymi podatnika (art. 16a ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT i art. 22a ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT).

Bez zezwolenia się nie uda

Podejmując inwestycję w obcym środku trwałym, podatnik powinien dysponować zezwoleniem uzyskanym od właściciela ulepszanego, adoptowanego i wykańczanego środka trwałego (tak interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 15 kwietnia 2010 r., IBPBI/2/423-69/10/BG; interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 czerwca 2011 r., ILPB1/415-333/11-4/AO).

W dacie poniesienia

Jeśli rzeczy (np. lokale), na które podatnik dokonuje nakładów, nie są środkami trwałymi wydzierżawiającego, to poniesione wydatki (nakłady) są kosztami innymi niż bezpośrednio związane z przychodem i są potrącane w dacie poniesienia (tak interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 lipca 2011 r., ITPB3/423-237a/11/AW).

—Marcin Szymankiewicz doradca podatkowy prowadzący własną kancelarię w Warszawie