Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 26 lutego 2013 r. (IBPBI/2/423-1548/12/SD).

O interpretację indywidualną zwróciła się spółka rozważająca możliwość skorzystania w roku podatkowym 2012 z tzw. ulgi technologicznej, przewidzianej w art. 18b ustawy o CIT. Wątpliwość podatnika wzbudziła jedna z przesłanek negatywnych skorzystania z ulgi przewidziana w art. 18b ust. 3 ustawy, zgodnie z którym: "Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia."

Spółka otrzymała 29 marca 2012 roku zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i w ciągu roku ponosiła koszty związane z realizacją inwestycji na terenie strefy. Jako, że zakończenie inwestycji spółka zaplanowała na drugą połowę roku 2013, w ciągu całego roku podatkowego 2012 nie osiągnęła żadnych przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Tym samym, w roku 2012 spółka nie zamierzała korzystać z ulgi podatkowej przysługującej jej z tytułu prowadzenia działalności na terenie strefy na podstawie ważnego zezwolenia.

W tej sytuacji, w ocenie spółki, sam fakt otrzymania zezwolenia strefowego i realizacja inwestycji na terenie strefy, bez faktycznego skorzystania ze zwolnienia podatkowego, nie powinien negatywnie wpływać na możliwość obniżenia podstawy opodatkowania w myśl art. 18b ustawy o CIT. Izba Skarbowa w Poznaniu nie zgodziła się jednak z takim stanowiskiem podatnika.

W dalszej części swojego wniosku o interpretację spółka pytała o to, czy ma wpływ na możliwość skorzystania z ulgi technologicznej to, że część wydatków poniesionych na zakup oprogramowania będzie jej zwrócona w 2013 r. na mocy zawartej z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowy kredytu technologicznego, tj. instrumentu finansowego wspierającego inwestycje poprzez wykorzystanie funduszy Unii Europejskiej. W związku z negatywną odpowiedzią organu na pytanie pierwsze, ten wątek sprawy nie został jednak rozstrzygnięty.

Komentuje Mikołaj Wietrzny, konsultant w Dziale Prawno-podatkowym PwC

Rozstrzygnięcie wydane przez izbę skarbową, pomimo że nieprzychylne dla podatnika, wydaje się trudne do zakwestionowania na bazie istniejących przepisów oraz dotychczasowej praktyki organów podatkowych.

Istota zagadnienia sprowadza się bowiem do interpretacji raczej jasnego przepisu art. 18b ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym z tzw. ulgi na nabycie nowych technologii nie może skorzystać podmiot, który prowadzi (lub prowadził w roku poprzedzającym) działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Cytowany przepis nie odnosi się zatem do skorzystania z preferencji podatkowej jaką jest zwolnienie z podatku dochodowego, a jedynie do samego faktu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Interpretując literalnie przywołany przepis organ podatkowy słusznie wskazał, że już samo „prowadzenie działalności" na terenie strefy, nawet bez uzyskiwania przychodów z tej działalności, spełnia dyspozycję art. 18b ust. 3 ustawy o CIT,

a tym samym wyklucza możliwość skorzystania z ulgi technologicznej. Jednocześnie organ powołał się na zasadę prymatu ścisłej, językowej interpretacji przepisów prawa podatkowego i odmówił analizowania omawianego przepisu z punktu widzenia wykładni systemowej i celowościowej. Tym samym, organ rozstrzygnął spójnie z wcześniejszą interpretacją w podobnej sprawie, wydaną 23 września 2009 r. przez Izbę Skarbową w Warszawie (IPPB5/423-348/09-5/IŚ).

Omawiając rozstrzygnięcie organu podatkowego warto też zwrócić uwagę, że przyjęte stanowisko wyklucza ryzyko podwójnego skorzystania z preferencji podatkowych w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych inwestycji. W roku 2012 wnioskodawca nie wykazał przychodu z działalności strefowej i nie skorzystał ze zwolnienia strefowego, jednak ponosił wydatki inwestycyjne, które w przyszłości będą podstawą do skorzystania z tego zwolnienia. Jeśli do tych wydatków zaliczał również zakup oprogramowania, co do którego zastosowana miała być ulga technologiczna, to istniało realne ryzyko podwójnego finansowania. Rozstrzygnięcie organu podatkowego zapobiega takiej sytuacji.