Pracodawca nie musi naliczać podatku od dojazdów do pracy i z powrotem, jeśli są one realizacją służbowych obowiązków. Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie (numer interpretacji: IPPB2/415-831/12-5/MK).
Wystąpiła o nią spółka prowadząca działalność handlową. Powierza ona pracownikom samochody służbowe na zasadach określonych w odrębnej umowie. Wynika z niej, że zatrudniony jest zobowiązany do opieki nad autem po godzinach pracy, tzn. parkowania go w bezpiecznym miejscu. Spółka nie posiada bowiem firmowego parkingu, nie zapewnia też żadnego innego.
Tak więc pracownicy parkują pojazdy w okolicach miejsca zamieszkania. W godzinach pracy wszystkie samochody są ogólnodostępne i używane według priorytetów ważności i pilności realizowanych zadań.
Niezależnie od tego umowa, a także regulamin wynagradzania przewidują możliwość odpłatnego wykorzystywania pojazdów do celów prywatnych.
Spółka pyta, czy używanie samochodów do dojazdów z pracy do miejsca zamieszkania powoduje powstanie przychodu u pracowników z tytułu nieodpłatnego świadczenia? Twierdzi, że nie, ponieważ w tej sytuacji nie dochodzi do udostępniania samochodu służbowego do prywatnych celów zatrudnionej osoby. Dbanie o powierzone mienie jest bowiem jej obowiązkiem, a nie uprawnieniem. Tak więc przejazdy między miejscem zamieszkania zainteresowanego a miejscem wykonywania pracy stanowią realizację jego zadań służbowych.
Co na to fiskus? Przychylił się do stanowiska spółki. Przypomniał, że obowiązek dbania o powierzone mienie wynika z przepisów kodeksu pracy. Osoba, która go nie realizuje, odpowiada za szkody w firmowym majątku. Wykonywanie służbowych obowiązków nie może generować dla pracownika dodatkowego przychodu. Takim zaś obowiązkiem jest konieczność parkowania firmowego samochodu w określonym miejscu, wyznaczonym zgodnie z obowiązującymi w spółce zasadami.
Przejazdy do miejsca wykonywania pracy i z powrotem, będące konsekwencją zawarcia umowy dotyczącej parkowania auta w bezpiecznym miejscu, nie powodują więc powstania przychodu ze stosunku pracy. Nie jest to bowiem nieodpłatne świadczenie ze strony pracodawcy na rzecz pracownika.
