Można amortyzować częściowo używany budynek

To dobra wiadomość dla wszystkich podatników, którzy do tej pory mieli kłopot z amortyzacją częściowo wykorzystywanych środków trwałych. Korzystną dla nich interpretację przepisów o CIT potwierdził wczoraj Naczelny Sąd Administracyjny. Uznał, że podatnik, który uzyskał pozwolenie na użytkowanie tylko 55 proc. powierzchni budynku ma prawo go amortyzować (sygn. akt II FSK 170/11).

W ocenie NSA nie ma przeszkód, żeby wartość jego wytworzenia potraktować jako wartość początkową i od niej wyliczać odpisy amortyzacyjne. Przy czym po dokończeniu budynku podatnik ma prawo do podwyższenia wartości początkowej o wydatki poniesione na ten cel.

Jak zauważył sąd kasacyjny kwestia amortyzacji budynków, które nie zostały w całości oddane do użytkowania to duży problem praktyczny. Organy podatkowe upierają się przy stanowisku, że prawo do amortyzacji przysługuje tylko w stosunku do obiektów w pełni oddanych i używanych przez podatnika.

Co prawda NSA miał pewne wątpliwości czy pojęcie „kompletne i zdatne do użytku" którym posłużył się ustawodawca w art. 16 a ust. 1 ustawy o CIT należy utożsamiać pojęciem „dopuszczony do użytku" z prawa budowlanego.

Niemniej jednak uznał, że należy skupić się na pojęciu kompletny i zdatny do użytku w powiązaniu z kolejną przesłanką „wykorzystywania środka trwałego w działalności gospodarczej".

Za korzystną dla podatników interpretacją zdaniem składu orzekającego przemawia też zasada sprawiedliwości.

-         Uznanie stanowiska organów podatkowych za słuszne spowodowałoby, że większość biurowców nie mogłaby być amortyzowana. Rzadko się bowiem zdarza, żeby cała jego powierzchnia była przez cały czas wynajmowana – zauważył sędzia NSA Krzysztof Winiarski.

Dużo warunków

Korzystne dla podatników stanowisko NSA potwierdził w sprawie interpretacyjnej. We wniosku spółka podała, że w 2006 r. rozpoczęła budowę parku biznesu. Docelowo miał się on składać z kilku niezależnych budynków, dróg i parkingów. W czerwca 2009 r. inwestor uzyskał pozwolenie na użytkowanie części budynków biurowych. Podatniczka zapytała  w  którym momencie może rozpocząć amortyzację budynku, który ma pozwolenie na użytkowanie w 55 proc., natomiast pozostałe 45 proc. zostanie wykończone po pozyskaniu najemców na tę cześć. Jej zdaniem amortyzacja jest możliwa od razu.

Fiskus był jednak innego zdania. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 15 ust. 1 i 6 oraz art. 16 a ust. 1 ustawy o CIT, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

Tylko cały budynek

Aby  wybudowany przez spółkę budynek mógł zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a następnie podlegał amortyzacji zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT musi być w dniu przyjęcia do użytkowania kompletny i zdatny do użytku. Dlatego budynek, którego tylko część została oddana do użytkowania, nie stanowi środka trwałego, gdyż nie spełnia warunku kompletności. Wprowadzenie budynku do ewidencji środków trwałych może nastąpić dopiero w momencie spełnienia przez niego wszystkich przesłanek wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.

Podatniczka nie była zadowolona z takiej wykładni przepisów i zaskarżyła ją do sądu administracyjnego. I wygrała. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zgodził się, że środek trwały, który może podlegać amortyzacji jako używany do działalności gospodarczej, musi być przede wszystkim kompletny i zdatny do użytku. Ale w takim znaczeniu jaką będzie spełniał w prowadzonej przez podatnika działalności.

Jest pozwolenie są odpisy

W ocenie WSA skoro Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał pozwolenie na użytkowanie budynku to oznacza że jest on kompletny i zdatny do użytku. Ustalenie w pozwoleniu pewnych ograniczeń w jego użytkowaniu jak np. wyłączenie jednego piętra nie oznacza, że nie jest spełniona przesłanka z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.

Sąd zwrócił uwagę, że w sprawie chodziło o wynajem części budynków różnego rodzaju podmiotom, z których każdy mógł mieć odmienne oczekiwania. Stąd konieczność bieżącego usprawniania budynków w zależności od potrzeb odbiorcy i związanych z tym bieżących wydatków. Kompletny i zdatny do używania środek trwały, to taki, który może być gospodarczo wykorzystany w celu uzyskania przychodów zgodnie z ogólną regułą, że poniesione koszy są kosztem uzyskania przychodów, jeżeli służą uzyskaniu przychodów.

Fiskus nie chciał zaakceptować tego stanowiska. Jednak NSA oddalił jego skargę kasacyjną. Wyrok jest prawomocny.