[b]Tak.[/b] Podatnik ma taką możliwość. Artykuł 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT wymienia najem jako odrębne źródło przychodu. W odniesieniu do przychodów z najmu ma zastosowanie ogólna definicja kosztu podatkowego zawarta w art. 22 ust. 1.
Zgodnie z nim kosztami są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23.
Wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie przy jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.
Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Jeśli w przypadku czytelnika ponoszone przez niego koszty związane są z uzyskiwanym przychodem w ramach najmu prywatnego i służą zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodów (a wydaje się, że tak jest), to zwiększą koszty podatkowe.
Jak czytamy w [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 16 czerwca 2010 r. (IPPB1/415-223/10-5/AM)[/b] „mając wpływ na wielkość uzyskanego przychodu, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowić będą koszty uzyskania przychodów”.
[i]Podstawa prawna:
– [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 51, poz.307 ze zm[/link][/i]