[b]Potwierdził to minister finansów w piśmie z 17 kwietnia 2009 r. (DD6/033/28/KWW/09/PK-169), zmieniając interpretację wydaną przez Izbę Skarbową w Katowicach.[/b]
[srodtytul]Minister mówi nie[/srodtytul]
Z pytaniem wystąpiła spółka zatrudniająca powyżej 20 pracowników, która nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ani nie wypłaca świadczenia urlopowego, o których mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Na podstawie przyjętego regulaminu wynagradzania spółka oprócz wynagrodzeń wypłaca pracownikom także określone świadczenia nazwane urlopowymi. Są one wypłacane po udzieleniu pracownikowi urlopu wypoczynkowego w wymiarze 14 kolejnych dni roboczych. Pracownik dostaje je bez względu na sytuację życiową, rodzinną czy materialną.
Spółka zastanawiała się, czy tego rodzaju świadczenie może być dla niej kosztem uzyskania przychodów. Izba skarbowa potwierdziła. Innego zdania był jednak minister finansów.
[srodtytul]Tylko przewidziane w ustawie[/srodtytul]
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem [b]nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.[/b]
Wydatki na działalność socjalną objętą przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie mogą być zatem zaliczane do kosztów podatkowych. Zgodnie z tą ustawą za działalność socjalną uznawane są m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku. Wydatki pracodawcy na dofinansowanie pracownikom kosztów urlopu wypoczynkowego niewątpliwie są wydatkami związanymi z wypoczynkiem. Ustawodawca przewidział w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych tego rodzaju wydatków, pod warunkiem że mają one charakter świadczenia urlopowego, które jest przewidziane i wypłacane zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
[srodtytul]Reguł trzeba przestrzegać[/srodtytul]
[b]Świadczenie urlopowe może być wypłacane przez pracodawcę zatrudniającego według stanu na 1 stycznia danego roku podatkowego mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, jeżeli nie został utworzony zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.[/b]
Tymczasem spółka zatrudnia ponad 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty i nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Co to oznacza? Tyle, że [b]wypłacane przez nią świadczenie, mimo nazwania go urlopowym, nie może być z takim utożsamiane. W tym wypadku – zdaniem ministra – zbieżne jest tylko nazewnictwo.[/b]
Tym samym „wydatki poniesione na wypłatę tego rodzaju świadczenia urlopowego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych” – czytamy w wydanej interpretacji.
